04/06/2018 - 10/06/2018 De laatste volledige week in het prachtige Zwitserland is voorbij. Vrijdag vertrekken Manon en ik rond 18 uur weer naar ons Belgenland. Reden te meer om deze week, tussen de examens en het werken door, zo hard mogelijk van het land en de mensen te genieten. Zo zwom ik nog een paar keer in het meer en maakte ik samen met Manon en enkele andere internationale studenten, enkele uitstappen. Maandag vertrok ik rond half 9 in de ochtend naar Sophia. Samen met Leah hadden we afgesproken om te ontbijten en daarna te werken voor school. Aangezien we de dag ervoor ontdekt hadden van elkaar dat we allemaal beter kunnen werken op een plaats waar andere mensen zijn, besloten we om na het ontbijt naar Starbucks te gaan. Ik heb mij nog nooit zo Amerikaans/Canadees gevoeld in mijn leven. :p Zeker omdat Leah Canadees is en Rachel, die ons even later is komen vergezellen, Amerikaans. We werkten hier tot ongeveer 3 uur en aten daarna een pizza op het appartement van Sophia. Omdat ik toen met alles klaar was, waar ik Manon niet voor nodig had, ben ik daarna naar huis gegaan. Dinsdag zijn Manon en ik op HEP voor school gaan werken. Omdat het zo’n mooi weer was, besloten we om in de namiddag, tijdens het werken door, snel even naar het meer te gaan om een beetje te zwemmen en te zonnen. Tegen 5 uur kwam Sophia om de examentaak voor Engels af te werken. Ook woensdag werkten we heel de dag voor school. Na al dat harde werk van de voorbije dagen, beloonden we onszelf met een feestje. Eerst aten we en dronken we gezellig iets bij Sophia op het appartement, samen met nog enkele andere internationale studenten. Daarna trokken we naar een feestje, in hetzelfde gebouw, van één van de Amerikanen die naar huis vertrok. Ook omdat we echt bijna klaar waren met alles, besloten we om donderdag de laatste keer te genieten van dit prachtige land. Samen met Lara trokken we naar Fribourg. Een kleine, gezellige Zwitserse stad op zo’n 40 minuten van Lausanne. Het weer was prachtig en het gezelschap was super. Het grappige was dat we in Fribourg op een terras een vriendin van Lara tegenkwamen die we in Einsiedeln ook gezien hadden. Ze studeert hier en stelde voor om ons rond te leiden in de stad. Ze bracht ons zo naar een prachtig uitkijkpunt en zorgde ervoor dat we de weg naar het station weer snel terugvonden! ’s Avonds spraken Manon en ik af met Erika om afscheid te nemen. We dronken gezellig iets op een terras in het centrum van Lausanne en babbelden een beetje bij. Het gaat gek zijn om terug thuis te zijn en al deze mensen niet meer te zien! Vrijdag werkten Manon en ik voor de laatste keer op HEP en drukten we bovendien de examentaak voor Art Visuel af, die we maandag moeten indienen. Wat een opluchting deze taak uit de printer te zien komen. We waren wel even niet goed van de prijs die we moesten betalen. 11 CHF voor 15 pagina’s! ’s Avonds sprak ik af met Lorens om te gaan zwemmen. Als we goed kunnen gokken, denken we dat we zo’n 1,5 km gezwommen hebben. Zaterdag zijn Manon, Sophia en ik met de boot naar Thonons-les-bains geweest. Thonons-les-bains is een gezellig Frans dorpje aan de andere kant van het meer. Gek om eens de andere kant van het meer, Lausanne dus, te zien. Het leuke was dat er een speciale actie was op de boot en dat we voor minder geld dan tweede klas, in eerste klas konden zitten! Sloeg dat even tegen dat onze boot naar Thonons-les-bains geen eerste klas had. :p Dat was natuurlijk geen demper op onze dag. We genoten van de Franse prijzen door eens goed te gaan shoppen en ’s middags lekker te eten. In het teruggaan, konden we wel in eerste klas zitten! Een prachtig buitendek waar we bovendien helemaal alleen zaten! Dat vraagt gewoon om een foto shoot en een disney medley gezongen door onszelf. ;) Zondag was de laatste dag dat we hier in Zwitserland voor school gewerkt hebben. Maandag hebben we namelijk onze presentatie van didactique de la musique, spannend! Ook deze namiddag hielden we een pauze aan het meer en ‘s avonds ben ik er weer gaan zwemmen. Deze keer zwommen we nog verder. Als we op de kaart kijken, denken we een 2,5 km! Jammer dat er thuis geen meren zijn, want ik krijg er de smaak van te pakken! Na die 2,5 km was ik uiteraard wel helemaal uitgeteld. Ik nam nog snel een douche en kroop daarna in mijn bed om de laatste week in Lausanne in te zetten. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth
0 Reacties
28/05/2018 - 03/06/2018 Het einde begint stilletjes aan in zicht te komen. De allerlaatste lessen zijn hier achter de rug, de stage is afgerond en de eerste resultaten zijn binnen. Elke vrije moment dat ik deze week had, bracht ik door achter mijn computer, aan het meer en met vrienden. Achter mijn computer omdat ik heel wat taken voor HEP en Artevelde af te werken heb, aan het meer omdat ik elke kans dat ik hierin kan zwemmen nog wil grijpen en met vrienden omdat ik deze allemaal ongelofelijk hard ga missen! Maandag hadden we in de namiddag de allerlaatste keer La créativitée et la monde de la demain. Tijdens deze les presenteerde iedereen hun lesvoorbereidingen die ze gemaakt hadden rond duurzame ontwikkeling of zoals ze dat hier zeggen l’EDD. Eerlijk gezegd waren het echt één van de 3 saaiste uren die ik hier in Zwitserland heb meegemaakt. Het stomme was dan nog dat Mathilde en ik helemaal als laatste moesten. Na elke presentatie, die telkens ongeveer een 10 à 15 minuten duurde, gaven de docenten 20 minuten feedback en commentaar. Ik hield mijn hart al vast, maar gek genoeg konden ze over onze presentatie alleen maar goede dingen zeggen. Joepie, het eerste vak waar ik zeker van ben dat ik geslaagd ben! yOp het einde van deze les kregen Manon en ik nog een ‘speciale vermelding’ voor onze inzet tijdens de lessen, ook al waren deze in het Frans. ;) Echt leuk dat ze ons hier zo appreciëren op HEP! JDinsdag was het de allerlaatste les Frans aan UNIL. Ook hier kregen we onze punten terug van de presentatie die ik enkele weken geleden gaf. Voor de presentatie kreeg ik, net zoals voor de schriftelijke analyse van het liedje dat ik een aantal maanden geleden gemaakt had, een 5,5/6, wat dus wil zeggen dat ik dit vak afrond met een 5,5/6. :D Al twee vakken waarvoor ik ben geslaagd!J Woensdag werkten Manon en ik in de ochtend het dossier voor didactique de la musique af. Hier moeten we nu nog enkel op 11 juni een presentatie over geven. Tegen 10 uur vertrokken we richting HEP om de rest van de dag, samen met Sophia, aan het dossier voor Engels te werken. Ook dit dossier is bijna af, maar omdat we tegen 17 uur zo uitgeput waren en we ons niet meer konden concentreren, besloten we om de afwerking voor een andere dag te houden. We beloonden onszelf met lekker eten op het appartement van Sophia. :) Donderdag was het mijn allerlaatste dag stage ooit! Wel een beetje spannend, want donderdagmiddag kreeg ik mijn punten hiervoor. Aangezien wij volgens HEP op dezelfde manier beoordeeld moeten worden als de Zwitserse studenten, verwachtte ik niet veel goeds. Er wordt namelijk ook op de Franse taal beoordeeld. Toen ze mij het stageverslag gaf, schrok ik enorm. Ik heb een A gekregen, wat zoveel betekent als 6/6. Ze vond dat ik enorm gegroeid was in het Frans, dat ik een goede band had met de kinderen, dat mijn lessen steeds vlot verliepen en dat ik haar goed geholpen had met verbeterwerk. Om Talisa te bedanken, gaf ik haar een fles Trappist van Westmalle, die mama en papa al meegebracht hadden toen ze mij kwamen bezoeken tijdens de paasvakantie. Ze was hier heel blij mee! JDe kinderen op hun beurt, bedankte ik met snoepjes. Die vielen natuurlijk ook heel goed in de smaak. Voor de eerste keer ooit, kreeg ik zelf ook iets (lekkere Mercikes) van mijn mentor om mij bedanken voor mijn inzet. Super lief van haar en zeker iets dat ik ga onthouden als ik ooit stagebegeleidster zou worden! Bovendien kreeg ik van de kinderen nog enkele tekeningen, wat ook altijd heel leuk is! Wat me enorm raakte, was dat er opeens twee meisjes begonnen te wenen. Ze vonden het zo jammer dat ze mij nooit meer gaan zien. ;) Na de stage nam ik de bus richting Saint-Sulpice. Samen met Ermira (de Zwitserse student die stage liep in dezelfde klas), die trouwens ook een A gekregen heeft, maakte ik nog even een tussenstop bij HEP om ons stageverslag in te dienen. Mijn volgende stop was het meer. Ik had de dag ervoor met Lorens afgesproken om er te gaan zwemmen. Opeens begon het superhard te gieten. Al een geluk vonden we dat beiden geen reden om niet te zwemmen en zo zwommen we ongeveer een halfuur tussen de bergen. Het water is trouwens echt heel aangenaam. Ik ga proberen om nog elke dag een duik te nemen. Vrijdag vetrokken Manon en ik in de ochtend naar HEP om hier heel de dag te werken aan onze taken en dossiers. Ik maakte mijn dossier van Art Visuel (eindelijk!!!) af en werkte nog wat verder aan het dossier van didactiek Engels. Omdat ik het zwemmen de dag ervoor zo zalig vond, besloot ik om hierna nog even naar het meer te gaan. Zaterdag en zondag hadden Manon en ik gereserveerd voor het schrijven van onze bachelorproef. Aangezien het supermooi weer was tijdens het weekend, besloten we om buiten te werken aan EPFL. We waren allebei zeer tevreden van het werk dat we gedaan hadden. We beloonden onszelf dan ook met een duik in het meer en een zonsessie op het strand. Zondag maakten we onze bachelorproef af, joepie! Onze beloning hiervoor gebeurde op dezelfde manier als de dag ervoor. Tegen de avond beseften we dat het zondag was, de winkels gesloten waren en wij helemaal niks in huis hadden om te eten. Al een geluk was Sophia er om voor ons te zorgen. Ze nodigden ons uit om bij haar te eten. Daarna kwamen ook Wito en Leah om gezellig nog iets te drinken, om zo de week af te sluiten. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 22/05/2018 - 27/05/2018 Het einde komt in zicht wat betekent dat dus ook de examens jammer genoeg in zicht komen. Deze week werd dus een week vol werken voor school afgewisseld met gezellige avonden. Mijn vorige blogbericht eindigde met het vertrek van Annelies en Isaura. Na een twee weken goed geprofiteerd te hebben van het weer en het prachtige Zwitserland, werd het nu wel echt dringend tijd om terug voor school te werken. We bleven dan ook niet bij de pakken zitten. Omdat de terugvlucht van Annelies en Isaura al in de namiddag was, dus voor 19 uur, en wij pas na 19 uur gratis terug met de trein van Genève naar Lausanne konden, besloten we om mijn laptop mee naar Genève te nemen. Zo werkten Manon en ik ongeveer een tweetal uur in de Starbucks (omdat we er hier zeker van waren dat er WIFI zou zijn :p ). We maakten hier onze presentatie van Engels die we woensdag, de dag erna dus, gegeven hebben. Tijdens deze presentatie moesten Manon, Sophia en ik voorstellen waarover ons dossier (examentaak) zal gaan. De opdracht van deze examentaak is om 4 lessen uit te werken rond éénzelfde thema, waarbij we een authentieke Engelse bron als uitgangspunt moeten nemen. Wij kozen om te werken rond de panini-stickers en de trailer van de World Cup 2018, aangezien al onze kinderen in onze stageklassen hier zot van zijn, en hiermee te werken rond de landen en de kleuren. Dit was ook meteen de allerlaatste les didactiek Engels en dus ook de laatste keer dat we Lucy, onze docent, zouden zien. We hebben echt geluk met onze docenten hier. Lucy zei ons dat ze ons een verrijking vond in haar lessen en bedankte ons voor onze goede medewerking. Superleuk om te horen! :D Donderdag stond ik voor de voorlaatste keer om 6 uur op om naar mijn stageschool te gaan. Hier deed ik nog een beetje verder met het zingen van het Duitse liedje en werkte ik verder aan de lessen rond schaduw voor het dossier (examentaak) van Art Visuel. Op vrijdag hadden we in de ochtend de laatste les didactique de la musique. Ik had niet zoveel zin om hier naartoe te gaan aangezien onze laatste versie van ons dossier dat we doorgestuurd hadden, helemaal nog niet af was. Er waren namelijk een aantal dingen die we niet goed begrepen omdat we de laatste les afwezig waren door onze superleuke uitstap naar de spoed. ;) Gelukkig was de docent super begripvol en legde ze alles nog eens heel goed uit aan ons. We mogen zelfs een deel van onze taak nogmaals doorsturen zodat wij enzij er zeker van zijn dat we het goed begrepen hebben. Dit is het enige vak waar we, als examen, ons dossier mondeling moeten presenteren. We drukken hier ook onze bezorgdheid over uit in verband met ons ‘nog niet perfecte’ Frans (alhoewel het echt al enorm hard verbeterd is!!). Zij, op haar beurt, stelde ons een beetje gerust en vertelde dat de ‘expert’ die ons zal komen beoordelen, zelf uit Italië komt en ook begrijpt hoe moeilijk het is om zoiets in een vreemde taal te doen, oef. ;) In de namiddag besloten we om op HEP te blijven om voor onze dossiers te werken. We zetten ons, samen met Simiane op het terras, met zicht op de bergen en het meer. Ik werkte aan het dossier van art visuel, waarvan ik echt hoop dat het volgende week zal af zijn. Zowel Manon als ik hadden het wel een beetje onderschat om heel der werken in het Frans te schrijven, maar al een geluk hebben de docenten van alle vakken al gezegd dat ze hier begrip voor hebben en niet zullen quoteren op schrijf-en zinsconstructiefouten. ;) Na al dat harde werken hadden we wel wat ontspanning verdient. Zo spraken we ’s avonds af met de andere internationale studenten om te genieten van het goede weer aan het meer. Ook zaterdag werd een productieve dag, ook al begon die niet echt zoals we gepland hadden. Tegen 9 uur besloten Manon en ik om buiten te werken op EPFL (de universiteit van Lausanne). Deze is dichtbij en bovendien heb je er buiten WIFI. Het weerbericht voorspelde dan ook nog eens prachtig weer. Opeens begon het daar superhard te waaien en te regenen. Na een half uur viel ons plan dus al in duigen. :p We besloten dan maar om terug naar de studio te gaan en daar te werken voor school. Omdat vooral ik echt heel graag buiten werk voor school en het weer zondag veel beter was, besloten we om het nog eens een kans te geven. Deze keer gingen we niet naar EPFL, maar naar het appartement van Sophia aangezien zij een groot terras heeft waar we kunnen werken. Ik werkte hier verder aan mijn dossier van art visuel, dat gelukkig al goed begint op te schieten. Het is echt wel veel meer werk dan we eerst gedacht hadden. Al een geluk werken we rond hetzelfde onderwerp voor onze Bachelorproef en is het al het werk waard. ’s Avonds werden we uitgenodigd door Simiane om bij haar te eten. Zij woont dicht bij een houten toren hier in Lausanne van waarop je een overzicht hebt over heel Lausanne. Ze wilde dit graag aan ons laten zien. Ik ben blij dat zij deze toren ontdekt heeft want wauw, wat een uitzicht. Ondanks dat het redelijk helder was, was het jammer genoeg niet helder genoeg om de Mont Blancs te zien, die je normaal gezien van daaruit zou moeten kunnen bewonderen. Ik ga dus zeker proberen terug te komen als het weer nog eens helder is! We sloten de week af, met een kip uit de oven en een gezellige babbel! :) Vele Zwitserse groetjes Elisabeth Manon en ik kregen deze week bezoek van Annelies en Isaura. Annelies kwam hier donderdag toe en Isaura vrijdagavond. Het werd een gezellige week gevuld met bergwandelingen, rondleidingen in Lausanne en Genève en lekker eten! :D Na het verlengde weekend van vorige keer en omdat Annelies hier was vanaf donderdag, was het maandag, dinsdag en woensdag nodig om eens goed door te werken voor school. Maandag stond ik vroeg op om naar ‘Art Visue’l te gaan. Hier mochten we de volledige 3 uur werken aan onze examentaak. Aangezien onze profilering (bachelorproef), te maken heeft met ‘Art Visuel’, interviewde ik onze docent hierover. Hij had niet zo heel veel te zeggen, maar stond hier wel voor open, wat zeer fijn was. Tijdens de middag sprak ik af met Mathilde, het meisje waarmee ik het groepswerk maak voor ‘la créativitée et la monde de demain’. We werkten onze presentatie af, wat dus wil zeggen dat al het werk dat ik moet doen voor dit vak, ook bijna klaar is! Oef! :D Omdat ik dinsdag mijn presentatie moest geven aan UNIL, oefende ik hier maandagnamiddag nog wat op. ’s Avonds kwam Sophia langs om samen te eten. Ook dinsdagvoormiddag nam ik de tijd om mij mentaal voor te bereiden. ;) Eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet erg om presentaties te geven. Ik wist goed wat ik moest zeggen, alleen lastig dat het in het Frans was. Ik denk dat het ok gegaan is, maar dat is natuurlijk moeilijk in te schatten. 31 mei weten we onze resultaten hiervan. Woensdag stonden Manon en ik vroeg op om te werken aan onze examentaak voor didactiek muziek. Deze taak is ook bijna af. Er zijn enkel dingetjes waarbij we niet zo goed begrijpen wat we moeten doen, maar al een geluk hebben we hier nog één les van, waar we verduidelijking kunnen vragen en dan zal dat vak ook wel in orde komen! Het stomme aan deze taak is, dat de opdracht heel ongestructureerd is. We hebben hier al goed op liggen vloeken. ;) Helemaal groggy van heel de dag achter de computer te zitten, vertrokken Manon en ik naar didactiek Engels. Net zoals vorige week, waren het ook deze week presentaties van studenten die hun examentaak voorstelden. Wij kunnen hier dan feedback op geven, zodat ze het nog kunnen aanpassen/verbeteren indien nodig. Volgende week is het de beurt aan Sophia, Manon en mij. Donderdag was het weer tijd voor stage. Ik gaf dezelfde les van ‘bricolage’ als de keer ervoor, maar nu aan een ander groepje leerlingen. Bovendien zong ik met de leerlingen ook het liedje ‘I like the flowers’, maar dan in het Duits (de leerlingen krijgen hier ook Duits) dat voor grappige uitspraken zorgde. ;) Hierna nam ik de metro naar Flon, waar Annelies op mij aan het wachten was. Wat leuk om haar terug te zien! Samen met Manon haalden we pizza’s af en aten we deze op bij het meer. De volgende ochtend stonden we vroeg op. Lorens vroeg de dag ervoor of we zin hadden om te gaan wandelen. Tegen 9 uur vertrokken Annelies, Lorens en ik richting Montreux. We maakten een mooie wandeling naar Rocher de Naye. We zouden hier normaal gezien een prachtig uitzicht moeten hebben van het meer. Jammer genoeg was het bewolkt en zagen we er niet zoveel van. Hierna bezochten we nog snel Montreux voor we weer richting Lausanne vertrokken. Na deze vermoeiende dag keken we de eerste twee afleveringen van ‘13 reasons why’ en kropen daarna onder de wol. Tegen dat we wakker werden, was ook Isaura aangekomen op onze studio. Isaura is een vriendin van Manon, die ook op bezoek is geweest. We besloten om hen in de voormiddag Lausanne te laten zien. In de namiddag spraken we af met een hele hoop andere internationale studenten waaronder Sophia en Simiane om naar d’ouvertures des caves te gaan. Omdat het hier in Vaud (het canton waar Lausanne tot behoord) het eerste weekend van het wijnseizoen was, kon je voor 20 CHF een glas kopen waarmee je in alle wijncaven ‘gratis’ wijn kon proeven. Zeer gezellig en bovendien was de omgeving prachtig! Zondag besloten Annelies en ik om nog eens de bergen in te trekken voor een wandeling. Aangezien er in die 20 CHF, die we de dag ervoor betaald hadden om wijn te proeven, een treinticket bij zat om heel het weekend gratis door heel Zwitserland te reizen, spaarden Annelies ongeveer 60 CHF en ik 13 CHF uit. We trokken naar Leysin en beklommen er ‘bijna’ de Berneuse. Ik zeg bijna, want na een 2 uur wandelen begon het opeens te regenen en daar waren we niet echt op gekleed. We besloten dan maar om het veilig en verantwoordelijk te spelen en terug te draaien. :p We hadden bovendien vanuit het punt waar we geraakt waren, al een prachtig uitzicht! J ’s Avonds spraken we met een groep internationale studenten af om aan het meer iets te drinken. We (uiteraard niet ik :p ) maakten een kampvuur. Het werd een gezellige avond. Ook maandag waren Annelies en ik van plan om de trein te nemen richting de bergen om er een wandeling te maken. Het weerbericht die ochtend voorspelde spijtig genoeg onweer. We maakten daarom snel andere plannen. In plaats van een wandeling in de bergen, maakten we een wandeling langs het meer naar Morges. ’s Avonds aten we een lekkere pizza bij Chez Mario. J De volgende dag was alweer de laatste dag en omdat zowel Annelies als Isaura via Genève terug naar huis vlogen, besloten we mee naar Genève te gaan. Daar Manon hier ondertussen al 5 keer geweest is, heeft ze ons rondgeleid in de stad. Onderweg aten we overheerlijke kaasfondue en kaasraclette. Een mooie afsluiter van een superweek. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 07/05/2018 - 13/05/2018 Joepie, ook hier in Zwitserland was het een verlengd weekend. Dat betekent dus dat ik donderdag geen stage had. HEP maakte bovendien vrijdag de brug, waardoor ik ook niet naar ‘didactique de la musique’ moest gaan. Mijn weekend begon dus woensdag en dat zorgde wel een beetje voor een vakantiegevoel. Ik maakte op drie dagen tijd, drie wandelingen en ontdekte weer nieuwe delen van Zwitserland. Maandag stonden Manon en ik vroeg op om voor school te werken. Ik schreef mijn vorige blogpost en samen werkten we nog wat verder aan onze profilering (bachelorproef). Tegen 13 uur namen we de bus richting HEP voor de les ‘La creativitée et la monde de la demain’. Hier werkte ik samen met Mathilde verder aan onze les in het kader van EDD (Education development durable) rond vleeseten. Dit verliep, al een geluk, zeer vlot en ik ben blij dat deze bijna afgerond is. Het is bovendien ook de laatste taak die ik voor dit vak moet maken om mijn credits hiervoor te behalen. :) ‘s Avonds belden we met meneer O’Neill (onze mentor van Artevelde). We vertelden over de stand van zaken i.v.m. onze profilering (bachelorproef). Voorlopig zien Manon en ik het helemaal zitten. Dinsdag stonden we weer vroeg op en werkten we opnieuw voor school. In de namiddag hadden we les aan UNIL. Zoals elke week waren het weer 3 presentaties van de andere studenten. Deze week was het de beurt aan Lara en Steffi ( onze Duitstalige zwitserse vriendinnen). Ik vond dat ze het allebei goed gedaan hebben. Omdat we in de namiddag in Flon moesten zijn, om ons busabonnement te betalen voor deze maand, besloten we om nog eens langs het café van Stacey (onze airbnb uitbaatster van de eerste maand) te gaan. Supergezellig, we praatten over van alles en nog wat en ik merkte dat ze ons bezoekje enorm apprecieerde. Ik dronk er trouwens een overheerlijke smoothie. ’s Avonds werden we (Manon, Wito en ik) door Lorens, een andere Belg uit Gent, uitgenodigd om pasta te eten. Het was gek om nog eens een hele avond Nederlands te spreken. Bovendien spraken Lorens en ik af om de volgende ochtend in het meer te zwemmen. De andere twee hadden hier niet zoveel zin in. :p Om half 11 stond ik dus aan het meer, klaar om een duik in het water te nemen! Echt lang gezwommen hebben we niet, want het water was extreem koud. Zelfs na een warme douche, voelde ik mij nog steeds onderkoeld. Voor de rest werkte ik woensdag voor school en ging ik naar didactiek Engels. Donderdag had ik geen stage en ben ik eindelijk eens een bezoekje gaan brengen aan het Olympisch museum. Iets dat ik zeker moest gedaan hebben voor ik weer naar België vertrek, aangezien Lausanne de hoofdstad is van de Olympische Spelen (de Olympische raad zetelt hier). Ook al weet ik bijna NIKS over sport en de Olympische Spelen, ik vond het zeer interessant en zeker de moeite waard om te bezoeken. ’s Avonds sprak ik af met enkele andere internationale studenten om te eten in ‘Holy Cow’. Holy Cow is een soort Zwitserse McDonald’s, maar als ik eerlijk mag zijn, vind ik de McDonald’s véél beter. Vrijdag ben ik met een hele bende Noren en Zweden, twee Nederlanders en Lorens een berg gaan beklimmen in de buurt van Genève. Op zich viel de wandeling heel goed mee, maar als ik één tip mag geven, ga NOOIT wandelen met mensen die in de bergen wonen. Volgens de wegwijzer aan het begin van de wandeling zou de klim 2,5 uur duren. Wij hebben hier 80 minuten over gedaan. Je kan al wel raden met wat voor tempo wij naar boven gewandeld zijn. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Genève. Na een half uur was het weer tijd om naar beneden te gaan. Nee hoor, die Zweden en Noren waren nog lang niet moe. Wandelen naar beneden? Waarom niet lopen? Eigenlijk vond ik het ook wel leuk om aan zo’n snel tempo te gaan! Ik voelde mij precies een ‘professional’ en ik was trots op mezelf dat ik kon volgen! ;) Omdat we ons zo dicht bij Genève bevonden, bezochten we nog heel even de stad om daarna weer richting huiswaarts te rijden. Ook zaterdag maakte ik een wandeling. Deze keer samen met Daniel en Sophia. We namen samen de trein naar Bière, een dorp op zo’n 30 minuten met de trein van Lausanne en volgden van hieruit de rivier naar Alleman. Wat een ervaring! Tijdens deze wandeling stonden we alle drie meerdere keren versteld van de prachtige natuur. Ik heb dat wel vaker hoor, maar deze keer was ik op stap met twee stadsmensen (Sophia woont in Wenen en Daniel woont in Londen) die verwonderd waren over echt ALLES wat ze zagen! Dit zorgde er ook wel voor dat ik meerdere keren bijna aan het wenen was van het lachen. Ik was precies op stap met twee kindjes die nog nooit buiten geweest waren. ;) Je hoort het al, het was heel plezant! Ik moet nu wel zeggen dat ik tijdens deze wandeling ook dingen gezien heb die ik nog nooit eerder zag. Zo wandelden we langs een meertje, waar miljoenen dikkopjes in zwommen en we werden op het einde verwend met een heerlijke onweer- en regenbui waarbij we bliksems, zoals in de tekenfilms, konden bewonderen boven de bergen. Ikea krijgt ook nog even een speciale vermelding bij deze dag, als dit gebouw er in Alleman niet geweest zou zijn, zouden we het treinstation in die onweersbui nooit gevonden hebben. ;) Bedankt baas van Ikea om de Ikea in Alleman naast het treinstation te bouwen EN om deze zo’n opvallende kleuren te geven. :p Eens aangekomen, aten we samen avondeten en keken we nog een (héle slechte) film. Die avond vroeg Lorens bovendien of ik zin had om de dag erop samen met Leandros (een Nederlander die er ook bij was in Genève) naar Randa te gaan om te wandelen. Hier kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Ik vind het echt leuk dat er hier mensen zijn die ook graag wandelen! We vertrokken tegen 9 uur met de auto in Lausanne en kwamen rond 12 uur aan in Randa. Het was echt leuk om nog eens in de Alpen te wandelen zoals we vroeger altijd met thuis deden. Na een stevige klim van 900 meter kwamen we uiteindelijk aan bij de langste hangbrug van Europa. Heel indrukwekkend, zeker een aanrader als je er eens in de buurt passeert. Na deze brug klommen we nog een beetje hoger tot aan de Europahütte die deel uitmaakt van de Europaroute. Jammer genoeg is het trekkersseizoen nog niet geopend en was de hut dicht. We namen hier een kleine pauze om daarna aan onze tocht naar beneden te beginnen. Tegen dat we beneden waren, voelden we alle drie dat er wel een mogelijkheid zou kunnen bestaan dat onze benen enorm stijf zouden aanvoelen de volgende dag. ;) Lorens had daarom het idee om langs Leukerbad, een soort spa, te passeren op de terugweg. Allemaal goed en wel, maar we hadden geen handdoeken en zwemgerief bij. Na even zoeken vonden we dat we daar het gerief konden huren en zogezegd, zo gedaan. Echt zalig, zwemmen tussen de bergen! Jammer genoeg merkten we twee uur later dat onze handdoeken opeens weg waren. We zouden dus onze 20 CHF die we betaald hadden als deposit, bovenop de 5 CHF die we moesten betalen voor de handdoeken, niet terugkrijgen. Na een beetje zielig doen, hebben we het zover gekregen dat we 45 CHF van 60 CHF teruggekregen hebben. Beter dan niks, maar we konden het toch niet laten om eens goed met onze ogen te draaien en te klagen over het systeem. ;) Tegen dat we vertrokken in Leukerbad was het al 19 uur en we moesten dan nog 2 uur rijden naar huis. We besloten om langs de kant van de weg iets te eten, want we hadden alle drie enorm veel honger. Uiteindelijk kwamen rond 22 uur, helemaal uitgeput, aan in Lausanne. Enorm moe, maar voldaan van een super week! Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 30/04/2018 - 06/05/2018 Deze week was wat rustiger dan de andere weken. Waarom? Omdat ik mijn enkel, die alle kleuren van de regenboog kleurt en beetje bij beetje ontzwelt, moest laten rusten en niet te veel mocht belasten. Ondertussen besef ik dat misschien niet alleen mijn enkel, maar ook ik nood had aan deze adempauze. De voorbije maanden probeerde ik immers zoveel mogelijk te doen en van elke seconde te genieten. Maar soms is het niet zo slecht om het fysiek wat rustiger aan te doen. Uiteindelijk werd het een week met veel etentjes en werken voor school. Tegen het weekend werd ik het ‘lichamelijk rustiger aandoen’ wel echt beu en was mijn voet gelukkig al veel beter. Samen met Manon maakte ik twee mooie, gezellige uitstappen. Maandag begonnen Manon en ik onze dag met ‘l’art visuel’. We stonden vroeg op, want vandaag was het de dag dat we ‘musée de classe’ moesten voorstellen. Al een geluk hadden we dat al gemaakt terwijl we nog bij Stacey verbleven. Eerlijk gezegd verstond ik toen nog helemaal niks van wat onze docenten allemaal aan het zeggen waren en dacht ik dat deze taak al voor de les erop was. Foutje, het bleek pas voor deze maandag te zijn. Zoals ik al schreef, stonden we vroeg op, want wat onze docent precies het allerbelangrijkste vond aan deze opdracht, was dat alles geplastificeerd werd en dat deden we dus ’s ochtends nog op HEP. Eens aangekomen in de les, trots op onze kunstwerken, meldde de docent dat hij dit semester deze taak ging laten vallen. Joepie, al het werk voor niks! Stiekem was ik toch ook wel een beetje blij hoor, ik ben nog steeds geen fan om presentaties te geven in het Frans voor mensen die wel echt Frans spreken. :p Tijdens deze les vertelde ik aan de docent wat ik verder van plan was i.v.m. de les schaduw. Ik was een beetje onzeker over het idee, maar hij vond het super. Hopelijk krijg ik het nog allemaal goed uitgeschreven ‘en français’ en dan denk ik dat het wel zal lukken om die studiepunten te behalen. In de namiddag werkte ik nog wat verder aan deze examentaak en aan andere taken voor HEP en UNIL. Dinsdag, na de les aan UNIL, trokken Manon en ik naar de Fnac in Flon, het centrum van Lausanne, om een boek te kopen dat we nodig hebben voor onze bachelorproef. Jammer genoeg was deze niet binnen en zou het ons 40 CHF kosten om deze te bestellen. Ja, laat maar, wij kunnen nog wel even wachten tot het boek weer beschikbaar is in de bibliotheek van HEP. Omdat we toch in Flon waren, besloten we om eens langs de winkels te flaneren. Mooie kleren dit seizoen, maar ik wacht toch nog wel even tot ik terug in België ben om iets te kopen (aan minstens 10 euro/stuk minder dan. :p). Ook hierna werkte ik nog wat verder aan mijn taken voor HEP. Ik ben heel blij met hoe ze tot nu toe vorderen. Ik heb deze week ook ontdekt dat mijn laatste les op 31 mei valt en dat we daarna nog twee weken tijd hebben om onze taken af te ronden. Einde mei hoop ik klaar te zijn met alles voor HEP, zodat ik mij de laatste twee weken volledig kan focussen op de vakken die ik nog moet doen in België. Wat ik vorige week niet verteld heb, is dat ik die woensdag Erika (mijn buddy) toevallig ben tegengekomen in de toiletten van het sportcomplex van UNIL. (Waar ik trouwens enkel was om naar het toilet te gaan en niet om te sporten. :p ) We spraken vluchtig af dat ze deze dinsdag bij ons mocht komen eten. Zogezegd, zo gedaan en tegen 19 uur was Erika er voor een hele gezellige avond. Woensdag werkten Manon, Sophia en ik vanaf 11 uur aan de examentaak voor Engels. Daar we het alle drie enorm goed willen doen, we elkaar goed kennen, er dus al wat meer gezegd kan worden en we allemaal een duidelijke mening hadden, werd er nogal heftig gediscussieerd. Al een geluk konden we hier altijd mee lachen tijdens onze pauzes en uiteindelijk zijn we ook alle drie zeer tevreden over het resultaat! :D ’s Avonds aten we lekkere spaghettisaus van de dag ervoor. Veel meer spookten we niet meer uit, want alle drie vielen we bijna in slaap in ons bord. Donderdag werkte ik tijdens de stage verder aan mijn lessen over schaduw. Deze week was de opdracht om een object te maken bij een gegeven schaduw. De leerlingen waren zeer geconcentreerd en slaagden er bijna allemaal in om de schaduwen opnieuw te creëren. Om één of andere manier lukte het mij opeens super goed Frans te spreken. Ook Ermira en Talisa merkten dit op. De woorden kwamen vlot en volgens hen maakte ik bijna geen fouten! Ook de dag ervoor lukte het mij ontzettend goed tijdens een gesprek met een Zwitserse medestudente. Zij was trouwens het jaar ervoor ook op Erasmus geweest en we waren elkaar aan het vertellen over hoe lastig het is om lessen te volgen in een andere taal. Ik lachte wel even toen ze zei dat dat voor ons niet echt zo’n groot probleem moet zijn geweest aangezien ons Frans heel goed is. Dat is altijd leuk om te horen. Vrijdag stonden er geen lessen op het programma. Ik maakte de presentatie af die ik binnen twee weken moet geven voor de les Frans in UNIL. Daarna besloten we om met de bus naar de Aldi te gaan. Goed idee van ons, want al het bbq vlees stond ‘en reduction’. Dit betekent dat we deze week veel vlees kunnen eten, joepie! :D ’s Avonds stond ‘Balelec’ op het programma. Balelec is volgens Wikipedia het bekendste studentenfestival van Europa en dat wordt georganiseerd door EPFL (één van de twee universiteiten hier in Lausanne). Dat kon ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan! Het meest indrukwekkende die avond vond ik echter niet het festival zelf, maar de voordrink in “Atrium”. In dit studentenverblijf, waar Sophia woont, was er een gezellig groot feest aan de gang. Zaterdag wandelden Manon en ik naar Morges. Morges is het eerstvolgend stadje naast Lausanne, richting Genève. Het werd een mooie wandeling waar we ongeveer anderhalf uur over gedaan hebben. Eens aangekomen in Morges, wat trouwens echt een heel gezellig stadje is, beloonden we onszelf met een lekker ijsje. ’s Avonds spraken we met Lara en Laura af aan het meer om een gezelschapsspelletje te spelen en te genieten van het mooie weer. We kwamen met het plan om de volgende dag naar Creux du Van te gaan, onder de Zwitsers bekend als de Grand Canyon van Zwitserland. Zeker en vast de moeite! Na een steile klim van ongeveer een 700 meter, was het uitzicht echt adembenemend. Na deze wandeling heb ik de smaak van ‘in de bergen wandelen’ weer helemaal te pakken. Ik hoop dan ook dat er nog vele tochten gaan volgen! :D Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 23/04/2018 - 28/04/2018 Zoals gewoonlijk hier in Lausanne, is de week er om naar de les te gaan, voor school te werken en gezellige avonden. Het weekend is er voor uitstapjes naar alle uithoeken van Zwitserland en verder. Ook deze week kwam daar geen uitzondering op, alleen was de uitstap deze week misschien iets minder plezant…. Deze week had ik op maandag enkel het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Tijdens deze les kregen de beide groepen positieve feedback op het groepswerk over de Olympische spelen Sion 2020. Yes, 2 van de 3 examentaken, die ik maakte voor dit vak, zijn al in goede aarde gevallen bij de docenten. Nu de derde nog. Voor deze laatste examentaak moeten we per twee een lesvoorbereiding maken binnen het vakgebied EDD (Education Développement Durable, dus de educatie over duurzame ontwikkeling). Ik doe dit samen met het Zwitserse meisje, Mathilde, die zo lief was om zich letterlijk op te offeren om met mij samen te werken. Toen de docent vroeg wie er mijn compagnon wilde worden, omdat ze het belangrijk vond dat ik met iemand samenwerk die de Zwitserse manier goed onder de knie had, kwam daar aanvankelijk weinig reactie op. Niet erg hoor, ik heb mij, over het imago dat Erasmusstudenten hebben, al lang overgezet. ;) We maken nu samen een les over “vlees eten” en wat de gevolgen hiervan zijn voor het milieu. Op het einde vertelde ze me dat het superfijn was om met mij samen te werken! Na de les wachtte ik in HEP op Sophia zodat we samen naar de winkel konden gaan en eten. We maakten lekkere (en ook wel een beetje heel ongezonde) hamburgers. Omdat we ons een beetje slecht voelden over het eten van die vettige hamburgers besloten we om nog een avondwandeling te maken. Zoals elke dinsdag was het weer les aan UNIL. Daarna kwam Sophia mij oppikken en zijn we samen met Daniel een wandeling gaan maken ergens in een bos aan de rand van Lausanne. Het was daar echt prachtig en super rustig. Toen we een cafeetje tegenkwamen, besloten we om hier iets te drinken en van het zalige weer te genieten. Omdat het al een tijdje geleden was dat ik Laura gezien had, nodigde ze me ’s avonds uit om mee een film te kijken op haar kamer (ze woont in hetzelfde gebouw als Manon en mij). We keken New Girl in het Frans, vergeleken Zwitserse met Belgische chocolade en hebben vooral veel gelachen. Zo’n film/serie avonden mogen er voor mijn part nog meer volgen. ;) Woensdag sloeg de wekelijkse Engelse les enorm hard tegen. Onze docent was nog steeds ziek en dus had HEP voor vervanging gezorgd. Gewoonlijk vind ik deze lessen zalig omdat ik daar de taal (Engels) beter beheers dan de Zwitserse studenten. Alles verandert dan als blijkt dat de vervangende docent liever Frans sprak dan Engels … Om onze frustraties wat te onderdrukken besloten Sophia en ik om samen met Daniel te picknicken aan het meer. Tijdens de stage van donderdag zijn we tijdens de voormiddag met de leerlingen naar de circusschool in Lausanne geweest. Zeer leuk voor de leerlingen. ’s Middags picknickten we in het park. Normaal gezien zou mijn weekend deze week op donderdagavond nog niet begonnen zijn daar we vrijdagochtend nog didactiek muziek hadden. Manon en ik waren dan ook van plan om maar heel even naar Unilife, een gratis festival dat UNIL organiseerde, te gaan. De ambiance was goed en na een tijd moesten Sophia en ik naar het toilet. De wachtrijen aan het toilet waren echt heel lang en het was bij ons beiden redelijk dringend. We gingen dan maar, zoals vele anderen, om in de bosjes naast het festival te gaan zitten. Om in het bos te geraken moest je een hele steile berg op. Alles verliep goed en de hele tijd was ik aan het denken ‘niet vallen, niet vallen’. Toen ik terug beneden kwam, was ik ook opgelucht dat ik niet gevallen was en dat ik mij weer in een veilige zone begaf. Wel, dat was buiten die tak gerekend waarover ik nog geen milliseconde later mijn voet omsloeg en viel. Omdat mijn voet wel echt heel veel pijn deed en ik moeite had om erop te stappen, besloot ik om even langs de EHBO-post van het festival te passeren voor een zakje ijs. Ik weet niet waar die verplegers hun diploma gehaald hadden, maar het kwam er wel op neer dat ik aan het overdrijven was. Geen zakje ijs voor mij. Onderweg naar huis, keek ik toch eens naar mijn voet. Ja lap hoor, mijn enkel was twee keer zo dik als mijn andere. Thuis nam ik een dafalgan, legde mijn voet omhoog en hoopte al slapend dat mijn voet ’s ochtends weer zijn normale vorm had. Vrijdagochtend stonden Manon en ik vroeg op om naar de les didactiek muziek te gaan. Nu ja, “staan” lukte jammer genoeg niet zo goed voor mij. Mijn voet was zelfs nog dikker dan de avond ervoor en erop stappen deed enorm veel pijn. Ik stuurde een mail naar school om onze afwezigheid te melden en zo is ons weekend toch een dagje vroeger begonnen. En het uitstapje van deze week werd “de spoedgevallenafdeling” van het universitair ziekenhuis van Lausanne! (Manon, bedankt om mij te begeleiden). Wat ons meteen opviel aan de spoed was dat alles er heel goed georganiseerd was en dat alle verpleegkundigen en dokters, die ik gezien heb, super vriendelijk waren! Het was wel eventjes spannend toen de dokter binnenkwam, na het bestuderen van de foto’s die ze van mijn voet genomen hadden, maar ze kwam binnen met goed nieuws, er waren geen enkele breuken te zien. Ik ben er met een zwaar gekneusde enkel vanaf gekomen. Nu zit ik hier onder de pijnmedicatie en met een brace rond mijn enkel. Omdat, door de pijnstillers, de pijn ’s avonds al veel beter meeviel, ben ik om toch naar de geplande BBQ aan het meer gegaan. Het werd een gezellige avond! Nu, zaterdag, is mijn enkel jammer genoeg nog steeds even dik en heeft het bovendien nog een mooi blauw kleurtje gekregen. ;) Eigenlijk zouden we vandaag een uitstap maken naar Yverdon-les-bains, een stadje op een dik half uur van Lausanne. Door mijn geweldige val van donderdagavond, wordt deze uitstap uitgesteld. In plaats daarvan werken we voor school. Al dat harde schoolwerk mag natuurlijk beloond worden, het is tenslotte weekend, dus komt straks Sophia eten en gaan we daarna naar Fedele om er een gezellige avond van te maken. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 16/04/2018 – 22/04/2018 Wat een weer! Ja hoor, ik heb het goede land en de ideale stad uitgekozen om op Erasmus te gaan. Het meer is echt ZALIG bij de zomerse temperaturen van de afgelopen week. Ik heb hier dan ook met volle tuigen van genoten. Ondanks het schoolwerk en naar de les gaan, had ik echt het gevoel dat ik op vakantie was! Na 2 maanden een vrij stressloos leven geleid te hebben, kwam daar maandag verandering in. In mijn vorige blogpost vertelde ik dat Manon, Simiane en ik een presentatie aan het voorbereiden waren voor het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Maandag moesten we deze presentatie geven over l’EDD (Education Développement Durable), het onderwerp van de presentatie. Tegen al onze verwachtingen in, verliep de presentatie zeer vlot en geraakte ik zeer goed “en français” uit mijn woorden. We kregen achteraf zelfs nog een applaus van de docenten en de Zwitserse studenten. Ze vonden dit immers helemaal niet evident voor ons omdat ze de teksten, die we bij het voorbereiden van de presentatie moesten lezen, zelf maar half begrepen. Verder hadden we maandag ook nog Art Visuel. Voor het examen van dit vak moeten we een lessenreeks uitwerken volgens de Lagoutte cirkel. Hier gaan we bovendien ook onze bachelorproef rond maken. Onder het goedkeurend oog van de prof, begon ik tijdens het werkgedeelte van deze les, aan het uitwerken van mijn ideeën. We brachten bovendien ook nog een bezoek aan Musée D’Elysée om er één van de grootste fotografie collectie van de wereld te bewonderen. Na deze drukke en stressvolle dag vonden we dat we wel wat ontspanning verdienden. We spraken af met Sophia om iets te drinken op het plein voor het appartement waar ze woont. We waren duidelijk niet de enigen die een drukke maandag achter de rug hadden. Uiteindelijk waren we met meer dan 10 internationale studenten die vonden dat ze wel wat ontspanning verdienden. Dinsdag werkte ik in voormiddag voor school en vertrok ik rond 12.30 u naar UNIL voor de Franse les. Vanaf deze week is het tweede deel van het examen begonnen. Het eerste deel was het schriftelijke deel, waar we onze (goede ;) ) punten al voor teruggekregen hebben. Het tweede deel bestaat uit het presenteren van het schriftelijke deel. Vanaf nu zijn het dus enkel nog presentaties van de studenten, wat best saai is om naar te luisteren. ;). Velen zijn door hun zwaar accent en gebrekkige kennis slecht te verstaan. Geen nood, Sophia to the rescue. Ook al volgt ze helemaal geen les aan UNIL, toch kwam ze tot daar om mij na mijn les op te pikken voor een wandeling. We wandelden een beetje in het bos naast UNIL en besloten daarna dat het tijd was voor het eten van een ijsje op het terras van haar appartement. Hier zag een andere Belg ons zitten en hij stelde voor om naar het meer te gaan. Het werd een hele gezellige namiddag/avond in de zon! Ik ben trouwens ook voor de eerste keer tot aan mijn knieën in het water van het meer geweest en als ik mijn bikini bij gehad zou hebben, had ik zeker ook gezwommen. Woensdag werkte ik weer in de voormiddag voor school en spraken Manon, Sophia en ik af om tijdens de middag te picknicken en wat te zonnen op het strand, een 5 minuten stappen van onze woning. Heel lang kon onze picknick- en zonsessie niet duren. We werden namelijk verwacht bij didactiek Engels. Jammer genoeg had onze prof van Engels een ongeluk gehad en kon ze er niet bijzijn. We kregen tijd om aan wat taken te werken. Het grappige was dat de andere prof van Engels, die parallel staat met de onze en dus gelijktijdig dezelfde lessen geeft, maar dan aan een andere klas, meteen doorhad dat wij drie de internationale studenten waren. Ze zei dat Lucy, onze prof, ons ‘brilliant’ vindt, omdat we altijd Engels praten in de les. Logisch, want dat is de taal die we met Sophia praten. :p Bovendien vindt ze ons ook de meest gedreven studenten van de groep! Superleuk om te horen! :D Ook deze avond spraken we weer met een paar anderen af om van de avondzon te genieten. Laat werd het niet, want de volgende dag hadden Manon, Sophia en ik weer stage. Tijdens de stage begon ik met het geven van mijn lessen beeld volgens de Lagoutte cirkel. Ik heb gekozen om rond schaduw te werken. Door het zalige weer trok ik dan ook met de leerlingen naar de speelplaats en liet ze experimenteren met schaduwen, wat Talissa bovendien een super goed idee vond! :D . Uitgeput na een hele dag stage, kropen Manon en ik vroeg in ons bed. Vrijdag en zaterdag waren gereserveerd voor BBQ’en, zwemmen (ja hoor, ondertussen heb ik ook gezwommen in het meer), lachen en nog veel meer genieten van de zon. Vandaag, zondag, is het nog eens een schoolwerkdag. Aangezien het weer hier nog altijd zeer zomers is, ben ik zeker van plan om nog een wandeling te gaan maken aan het meer. Jammer genoeg gaat het weer volgende week iets minder zomers worden. Misschien beter ook, want als het zou blijven zoals het nu was, zou ik al helemaal niet meer naar huis willen komen. ;) Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 09/04/2018 – 15/04/2018 Deze week hebben Manon en ik (bijna) onze eerste studiepunten binnengehaald, we zijn voorlopig dus goed bezig! :D Daarnaast ben ik naar de les geweest, heb ik gewerkt voor school en veel afgesproken met de andere internationale studenten. Het laatste waar ik vorige week over geschreven had, was het afscheid nemen van mama, papa, Evelien en Esther. Toen ze vertrokken waren, heb ik in de namiddag niet meer zoveel gedaan. Manon was met een Belgische vriendin van haar in Genève en ik heb vooral wat uitgerust van de vermoeiende vakantie. :p Tegen 18 uur was het eindelijk tijd voor de reünie met Sophia. Als je gewoon bent om iemand bijna elke dag te zien, is een week echt heeeel lang! We aten lekkere spaghetti en besloten om daarna, met nog een paar anderen, naar een karaoke evenement te gaan van ESN. Zeker voor herhaling vatbaar, wat een zangtalenten onder die internationale studenten. :p Braaf als ik ben, had ik mij voorgenomen om met de laatste metro, mijn laatste bus naar huis te nemen. Jammer genoeg had de metro vertraging en had ik mijn bus met 1 minuut gemist. Geen zorgen, al een geluk geraakten we nog wel bij Sophia thuis en kon ik bij haar slapen. De schoolweek van Manon en mij begon vorige week dinsdag om 13 uur met onze wekelijkse portie Franse les aan de universiteit van Lausanne. Een aantal weken geleden moesten Manon en ik hier een taak voor indienen wat voor de helft van het examen zal meetellen. Dinsdag kregen we onze resultaten hiervan terug. Bij het teruggeven van de taken gaf de professor mee dat ze helemaal niet tevreden was met de resultaten. Zowel Manon, die een even grote stresskip is als ik, begonnen al te zweten. Ons doel is natuurlijk om geen herexamens hier te hebben. Het harde en vele werk dat we in deze taak gestoken hadden, loonden voor ons allebei. Door deze goeie punten is het bijna nog onmogelijk om voor het vak te buizen, joepie! Woensdag werkten we in de voormiddag voor school en gingen we in de namiddag naar didactiek Engels. Om onszelf te belonen voor het werk dat we gedaan hadden in de voormiddag en ook omdat we er gewoon zin in hadden, besloten Manon, Sophia en ik onszelf te trakteren met sushi. Jammer genoeg beseften we al snel dat dat, door de prijzen hier, misschien toch niet zo’n heel goed idee bleek te zijn. We aten in de plaats dan maar in de McDonald’s, wat achteraf gezien nog niet zo slecht bleek te zijn aangezien we hier Wito tegenkwamen, een andere Belgische student. Omdat het zo gezellig was besloten we nog iets te drinken op het pleintje voor het appartement van Sophia. We nodigden nog wat andere internationale studenten uit. Het werd een heel gezellige avond waar ik al een geluk deze keer wel de laatste bus naar huis gehaald heb. ;) Omdat de leerlingen van de lagere school, net zoals in België, twee weken paasvakantie hebben in plaats van één week, zoals wij hier, moest ik donderdag geen stage doen. Ik was hier stiekem wel heel erg blij om! We bleven niet zomaar op ons gat zitten, in de voormiddag maakten we een wandeling aan het meer met Simiane en Leah. Het was zo’n prachtig weer, echt zalig! Jammer genoeg zijn we hier niet op vakantie en moet er ook gewerkt worden. In de namiddag maakten Manon en ik samen met Simiane, een presentatie voor het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Hiervoor moesten we een (te moeilijke) Franse tekst lezen en deze voorstellen aan de rest van onze klas. Aangezien zowel Manon als ik niet Franstalig zijn, hadden de docenten ons wel de gemakkelijkste tekst gegeven. Eerlijk, daar merkte ik toch niet echt zoveel van. :p ’s Avonds dronken Manon en ik nog iets in het café van EPFL (een andere universiteit van Lausanne) samen met enkele internationale studenten die daar studeren. Het grappige was, dat daar een meisje ‘Westmalle’ aan het drinken was en dat vormt natuurlijk altijd wel een beetje een band als je zo ver weg bent van thuis. ;) Bleek dat het een Italiaans meisje is, die haar PhD hier doet en vorig jaar op Erasmus was in Leuven. :D Ze kon niet zwijgen over hoe geweldig ze België vond en hoe ze geen ander bier meer drinkt dan Belgisch bier. ;) Vrijdag was het voor Manon en mij tijd om nog eens vroeg op te staan. Om 8.15 uur werden we verwacht in ‘didactique de la musique’. Deze docent is echt super lief en bleef zelf 3 kwartier langer om ons feedback te geven op onze examentaak. ’s Avonds spraken we weer af met internationale studenten om iets te gaan drinken. We maakten het ook deze keer niet te laat want de volgende dag spraken we om 9 uur af in het treinstation om de trein te nemen naar Zürich. Eén van de internationale studenten, die ook aan UNIL studeert, woont in Zürich en gaf ons een rondleiding door deze stad. Ik denk dat deze stad tot nu toe, behalve Lausanne dan, mijn favoriete stad is in Zwitserland. Het heeft vele kerken, ook een prachtig meer, mooie universiteitsgebouwen en supergezellige caféetjes en parken. Na de 2,5 uur durende treinrit terug naar huis dronken we samen nog iets aan het meer wat bovendien ook in het donker echt prachtig is. Van hieruit kan je immers de lichtjes van Frankrijk, aan de andere kant van het meer, zien. Zondag besloten Manon en ik om nog een schoolwerkdag te houden, niks interessant om over te schrijven dus. ;) Ik ben wel voor de eerste, en ik denk ook de laatste ;) , keer hier gaan lopen. Zo vermoeiend met die bergen! Dat is wel iets anders dan lopen in het platte Sint-Lenaarts. Om ons weekend af te sluiten, testte ik samen met Manon het raclette toestelletje dat we in Zermatt kochten uit, hmmm. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 01/05/2018 - 09/05/2018 Joepie, afgelopen week was het hier ook vakantie. Omdat onze paasvakantie hier samenvalt met die van Esther en Evelien in België, was dit het ideale moment om langs te komen. Na een dag rond te lopen aan het meer van Lausanne, trokken we richting Zermatt, om daar een week van de prachtige uitzichten, de sneeuw, het goede weer en het lekkere eten te genieten. Normaal gezien zouden mama, papa, Evelien en Esther, op paasmaandag vertrekken om mij in de late namiddag op te pikken in Lausanne om dan rechtstreeks naar Zermatt door te rijden. Omdat ik mij zo thuis voel in Lausanne en Saint- Sulpice, door de vele foto’s van het meer die ik naar hen door whatsapp en het goede weer, besloten ze om zondagnamiddag al te vertrekken en een tussenstop te nemen in Frankrijk tegen de Zwitserse grens. Zo kwam het dus dat ze hier maandag al tegen 9 uur in de ochtend voor de deur stonden. Na het uitladen van een grote valies met zomerkleren en veel ‘goedkoop eten’ uit België, maakten we een wandeling langs het meer. We wandelden helemaal van Sint-Sulpice naar Lausanne en terug. Een prachtige wandeling dat ons in totaal 28.655 stappen opleverden, niet slecht! ;) Van de andere internationale studenten, die hier al zitten van september, hoorde ik dat het zalig is om aan het meer te BBQ’en. Aangezien het deze dag, als één van de eerste keren, prachtig mooi weer was, konden we dit niet aan ons voorbij laten schieten. Met een wegwerp-BBQ zijn we erin geslaagd om lekkere hamburgers en hotdogs te eten, met zicht op het prachtige meer. Tegen 4 uur begonnen we aan de ongeveer 2 uur durende rit richting Zermatt. Eens aangekomen genoten we ook daar nog eens van een lekkere maaltijd en kropen we op tijd in bed na een leuke, vermoeiende dag. De eerste dag verkenden we Täsch, het dorpje waar ons hotel lag. We liepen hier een beetje rond en waagden ons bovendien aan onze eerste sneeuwschoenwandeling. Deze keer, in tegenstelling tot de vorige keer dat ik dit gedaan had met Manon in Leysin, lukte het mij wel zeer goed. Jammer genoeg merkten we al snel dat de bewegwijzering op niks trekt en was dit dan ook meteen de eerste keer van de vele keren (lees elke wandeling die we hier gedaan hebben) dat we verkeerd liepen. De volgende dagen namen we regelmatig de trein van Zermatt helemaal tot aan de Gornergrat (3089m). Wauw, deze 20 minuten durende treinrit zou ik met alle plezier elke dag willen doen. Het uitzicht over het besneeuwde dorp, de bergen, en als kers op de taart, de Matterhorn ( 4478m), prachtig gewoon! Net een treinrit van een attractie in de Efteling. Of we namen de kabelliften naar de Matterhorn Glacier Paradise ( 3883m), waar we ook getrakteerd werden met zeer pittoreske uitzichten. We maakten elke dag een sneeuwschoenwandeling. We huurden 2 maal een slee, vooral Evelien en Esther vonden dit zeer leuk. We genoten van het samenzijn en van onze heerlijke picknicken, raclette ;), in de bergen met zicht op de Matterhorn. Je kan het al horen, deze week is voorbij gevlogen en voor ik het wist was het alweer maandag en vertrokken mama, papa, Evelien en Esther alweer huiswaarts. Vele Zwitserse groeten Elisabeth |
Archieven |