23/04/2018 - 28/04/2018 Zoals gewoonlijk hier in Lausanne, is de week er om naar de les te gaan, voor school te werken en gezellige avonden. Het weekend is er voor uitstapjes naar alle uithoeken van Zwitserland en verder. Ook deze week kwam daar geen uitzondering op, alleen was de uitstap deze week misschien iets minder plezant…. Deze week had ik op maandag enkel het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Tijdens deze les kregen de beide groepen positieve feedback op het groepswerk over de Olympische spelen Sion 2020. Yes, 2 van de 3 examentaken, die ik maakte voor dit vak, zijn al in goede aarde gevallen bij de docenten. Nu de derde nog. Voor deze laatste examentaak moeten we per twee een lesvoorbereiding maken binnen het vakgebied EDD (Education Développement Durable, dus de educatie over duurzame ontwikkeling). Ik doe dit samen met het Zwitserse meisje, Mathilde, die zo lief was om zich letterlijk op te offeren om met mij samen te werken. Toen de docent vroeg wie er mijn compagnon wilde worden, omdat ze het belangrijk vond dat ik met iemand samenwerk die de Zwitserse manier goed onder de knie had, kwam daar aanvankelijk weinig reactie op. Niet erg hoor, ik heb mij, over het imago dat Erasmusstudenten hebben, al lang overgezet. ;) We maken nu samen een les over “vlees eten” en wat de gevolgen hiervan zijn voor het milieu. Op het einde vertelde ze me dat het superfijn was om met mij samen te werken! Na de les wachtte ik in HEP op Sophia zodat we samen naar de winkel konden gaan en eten. We maakten lekkere (en ook wel een beetje heel ongezonde) hamburgers. Omdat we ons een beetje slecht voelden over het eten van die vettige hamburgers besloten we om nog een avondwandeling te maken. Zoals elke dinsdag was het weer les aan UNIL. Daarna kwam Sophia mij oppikken en zijn we samen met Daniel een wandeling gaan maken ergens in een bos aan de rand van Lausanne. Het was daar echt prachtig en super rustig. Toen we een cafeetje tegenkwamen, besloten we om hier iets te drinken en van het zalige weer te genieten. Omdat het al een tijdje geleden was dat ik Laura gezien had, nodigde ze me ’s avonds uit om mee een film te kijken op haar kamer (ze woont in hetzelfde gebouw als Manon en mij). We keken New Girl in het Frans, vergeleken Zwitserse met Belgische chocolade en hebben vooral veel gelachen. Zo’n film/serie avonden mogen er voor mijn part nog meer volgen. ;) Woensdag sloeg de wekelijkse Engelse les enorm hard tegen. Onze docent was nog steeds ziek en dus had HEP voor vervanging gezorgd. Gewoonlijk vind ik deze lessen zalig omdat ik daar de taal (Engels) beter beheers dan de Zwitserse studenten. Alles verandert dan als blijkt dat de vervangende docent liever Frans sprak dan Engels … Om onze frustraties wat te onderdrukken besloten Sophia en ik om samen met Daniel te picknicken aan het meer. Tijdens de stage van donderdag zijn we tijdens de voormiddag met de leerlingen naar de circusschool in Lausanne geweest. Zeer leuk voor de leerlingen. ’s Middags picknickten we in het park. Normaal gezien zou mijn weekend deze week op donderdagavond nog niet begonnen zijn daar we vrijdagochtend nog didactiek muziek hadden. Manon en ik waren dan ook van plan om maar heel even naar Unilife, een gratis festival dat UNIL organiseerde, te gaan. De ambiance was goed en na een tijd moesten Sophia en ik naar het toilet. De wachtrijen aan het toilet waren echt heel lang en het was bij ons beiden redelijk dringend. We gingen dan maar, zoals vele anderen, om in de bosjes naast het festival te gaan zitten. Om in het bos te geraken moest je een hele steile berg op. Alles verliep goed en de hele tijd was ik aan het denken ‘niet vallen, niet vallen’. Toen ik terug beneden kwam, was ik ook opgelucht dat ik niet gevallen was en dat ik mij weer in een veilige zone begaf. Wel, dat was buiten die tak gerekend waarover ik nog geen milliseconde later mijn voet omsloeg en viel. Omdat mijn voet wel echt heel veel pijn deed en ik moeite had om erop te stappen, besloot ik om even langs de EHBO-post van het festival te passeren voor een zakje ijs. Ik weet niet waar die verplegers hun diploma gehaald hadden, maar het kwam er wel op neer dat ik aan het overdrijven was. Geen zakje ijs voor mij. Onderweg naar huis, keek ik toch eens naar mijn voet. Ja lap hoor, mijn enkel was twee keer zo dik als mijn andere. Thuis nam ik een dafalgan, legde mijn voet omhoog en hoopte al slapend dat mijn voet ’s ochtends weer zijn normale vorm had. Vrijdagochtend stonden Manon en ik vroeg op om naar de les didactiek muziek te gaan. Nu ja, “staan” lukte jammer genoeg niet zo goed voor mij. Mijn voet was zelfs nog dikker dan de avond ervoor en erop stappen deed enorm veel pijn. Ik stuurde een mail naar school om onze afwezigheid te melden en zo is ons weekend toch een dagje vroeger begonnen. En het uitstapje van deze week werd “de spoedgevallenafdeling” van het universitair ziekenhuis van Lausanne! (Manon, bedankt om mij te begeleiden). Wat ons meteen opviel aan de spoed was dat alles er heel goed georganiseerd was en dat alle verpleegkundigen en dokters, die ik gezien heb, super vriendelijk waren! Het was wel eventjes spannend toen de dokter binnenkwam, na het bestuderen van de foto’s die ze van mijn voet genomen hadden, maar ze kwam binnen met goed nieuws, er waren geen enkele breuken te zien. Ik ben er met een zwaar gekneusde enkel vanaf gekomen. Nu zit ik hier onder de pijnmedicatie en met een brace rond mijn enkel. Omdat, door de pijnstillers, de pijn ’s avonds al veel beter meeviel, ben ik om toch naar de geplande BBQ aan het meer gegaan. Het werd een gezellige avond! Nu, zaterdag, is mijn enkel jammer genoeg nog steeds even dik en heeft het bovendien nog een mooi blauw kleurtje gekregen. ;) Eigenlijk zouden we vandaag een uitstap maken naar Yverdon-les-bains, een stadje op een dik half uur van Lausanne. Door mijn geweldige val van donderdagavond, wordt deze uitstap uitgesteld. In plaats daarvan werken we voor school. Al dat harde schoolwerk mag natuurlijk beloond worden, het is tenslotte weekend, dus komt straks Sophia eten en gaan we daarna naar Fedele om er een gezellige avond van te maken. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth
8 Reacties
16/04/2018 – 22/04/2018 Wat een weer! Ja hoor, ik heb het goede land en de ideale stad uitgekozen om op Erasmus te gaan. Het meer is echt ZALIG bij de zomerse temperaturen van de afgelopen week. Ik heb hier dan ook met volle tuigen van genoten. Ondanks het schoolwerk en naar de les gaan, had ik echt het gevoel dat ik op vakantie was! Na 2 maanden een vrij stressloos leven geleid te hebben, kwam daar maandag verandering in. In mijn vorige blogpost vertelde ik dat Manon, Simiane en ik een presentatie aan het voorbereiden waren voor het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Maandag moesten we deze presentatie geven over l’EDD (Education Développement Durable), het onderwerp van de presentatie. Tegen al onze verwachtingen in, verliep de presentatie zeer vlot en geraakte ik zeer goed “en français” uit mijn woorden. We kregen achteraf zelfs nog een applaus van de docenten en de Zwitserse studenten. Ze vonden dit immers helemaal niet evident voor ons omdat ze de teksten, die we bij het voorbereiden van de presentatie moesten lezen, zelf maar half begrepen. Verder hadden we maandag ook nog Art Visuel. Voor het examen van dit vak moeten we een lessenreeks uitwerken volgens de Lagoutte cirkel. Hier gaan we bovendien ook onze bachelorproef rond maken. Onder het goedkeurend oog van de prof, begon ik tijdens het werkgedeelte van deze les, aan het uitwerken van mijn ideeën. We brachten bovendien ook nog een bezoek aan Musée D’Elysée om er één van de grootste fotografie collectie van de wereld te bewonderen. Na deze drukke en stressvolle dag vonden we dat we wel wat ontspanning verdienden. We spraken af met Sophia om iets te drinken op het plein voor het appartement waar ze woont. We waren duidelijk niet de enigen die een drukke maandag achter de rug hadden. Uiteindelijk waren we met meer dan 10 internationale studenten die vonden dat ze wel wat ontspanning verdienden. Dinsdag werkte ik in voormiddag voor school en vertrok ik rond 12.30 u naar UNIL voor de Franse les. Vanaf deze week is het tweede deel van het examen begonnen. Het eerste deel was het schriftelijke deel, waar we onze (goede ;) ) punten al voor teruggekregen hebben. Het tweede deel bestaat uit het presenteren van het schriftelijke deel. Vanaf nu zijn het dus enkel nog presentaties van de studenten, wat best saai is om naar te luisteren. ;). Velen zijn door hun zwaar accent en gebrekkige kennis slecht te verstaan. Geen nood, Sophia to the rescue. Ook al volgt ze helemaal geen les aan UNIL, toch kwam ze tot daar om mij na mijn les op te pikken voor een wandeling. We wandelden een beetje in het bos naast UNIL en besloten daarna dat het tijd was voor het eten van een ijsje op het terras van haar appartement. Hier zag een andere Belg ons zitten en hij stelde voor om naar het meer te gaan. Het werd een hele gezellige namiddag/avond in de zon! Ik ben trouwens ook voor de eerste keer tot aan mijn knieën in het water van het meer geweest en als ik mijn bikini bij gehad zou hebben, had ik zeker ook gezwommen. Woensdag werkte ik weer in de voormiddag voor school en spraken Manon, Sophia en ik af om tijdens de middag te picknicken en wat te zonnen op het strand, een 5 minuten stappen van onze woning. Heel lang kon onze picknick- en zonsessie niet duren. We werden namelijk verwacht bij didactiek Engels. Jammer genoeg had onze prof van Engels een ongeluk gehad en kon ze er niet bijzijn. We kregen tijd om aan wat taken te werken. Het grappige was dat de andere prof van Engels, die parallel staat met de onze en dus gelijktijdig dezelfde lessen geeft, maar dan aan een andere klas, meteen doorhad dat wij drie de internationale studenten waren. Ze zei dat Lucy, onze prof, ons ‘brilliant’ vindt, omdat we altijd Engels praten in de les. Logisch, want dat is de taal die we met Sophia praten. :p Bovendien vindt ze ons ook de meest gedreven studenten van de groep! Superleuk om te horen! :D Ook deze avond spraken we weer met een paar anderen af om van de avondzon te genieten. Laat werd het niet, want de volgende dag hadden Manon, Sophia en ik weer stage. Tijdens de stage begon ik met het geven van mijn lessen beeld volgens de Lagoutte cirkel. Ik heb gekozen om rond schaduw te werken. Door het zalige weer trok ik dan ook met de leerlingen naar de speelplaats en liet ze experimenteren met schaduwen, wat Talissa bovendien een super goed idee vond! :D . Uitgeput na een hele dag stage, kropen Manon en ik vroeg in ons bed. Vrijdag en zaterdag waren gereserveerd voor BBQ’en, zwemmen (ja hoor, ondertussen heb ik ook gezwommen in het meer), lachen en nog veel meer genieten van de zon. Vandaag, zondag, is het nog eens een schoolwerkdag. Aangezien het weer hier nog altijd zeer zomers is, ben ik zeker van plan om nog een wandeling te gaan maken aan het meer. Jammer genoeg gaat het weer volgende week iets minder zomers worden. Misschien beter ook, want als het zou blijven zoals het nu was, zou ik al helemaal niet meer naar huis willen komen. ;) Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 09/04/2018 – 15/04/2018 Deze week hebben Manon en ik (bijna) onze eerste studiepunten binnengehaald, we zijn voorlopig dus goed bezig! :D Daarnaast ben ik naar de les geweest, heb ik gewerkt voor school en veel afgesproken met de andere internationale studenten. Het laatste waar ik vorige week over geschreven had, was het afscheid nemen van mama, papa, Evelien en Esther. Toen ze vertrokken waren, heb ik in de namiddag niet meer zoveel gedaan. Manon was met een Belgische vriendin van haar in Genève en ik heb vooral wat uitgerust van de vermoeiende vakantie. :p Tegen 18 uur was het eindelijk tijd voor de reünie met Sophia. Als je gewoon bent om iemand bijna elke dag te zien, is een week echt heeeel lang! We aten lekkere spaghetti en besloten om daarna, met nog een paar anderen, naar een karaoke evenement te gaan van ESN. Zeker voor herhaling vatbaar, wat een zangtalenten onder die internationale studenten. :p Braaf als ik ben, had ik mij voorgenomen om met de laatste metro, mijn laatste bus naar huis te nemen. Jammer genoeg had de metro vertraging en had ik mijn bus met 1 minuut gemist. Geen zorgen, al een geluk geraakten we nog wel bij Sophia thuis en kon ik bij haar slapen. De schoolweek van Manon en mij begon vorige week dinsdag om 13 uur met onze wekelijkse portie Franse les aan de universiteit van Lausanne. Een aantal weken geleden moesten Manon en ik hier een taak voor indienen wat voor de helft van het examen zal meetellen. Dinsdag kregen we onze resultaten hiervan terug. Bij het teruggeven van de taken gaf de professor mee dat ze helemaal niet tevreden was met de resultaten. Zowel Manon, die een even grote stresskip is als ik, begonnen al te zweten. Ons doel is natuurlijk om geen herexamens hier te hebben. Het harde en vele werk dat we in deze taak gestoken hadden, loonden voor ons allebei. Door deze goeie punten is het bijna nog onmogelijk om voor het vak te buizen, joepie! Woensdag werkten we in de voormiddag voor school en gingen we in de namiddag naar didactiek Engels. Om onszelf te belonen voor het werk dat we gedaan hadden in de voormiddag en ook omdat we er gewoon zin in hadden, besloten Manon, Sophia en ik onszelf te trakteren met sushi. Jammer genoeg beseften we al snel dat dat, door de prijzen hier, misschien toch niet zo’n heel goed idee bleek te zijn. We aten in de plaats dan maar in de McDonald’s, wat achteraf gezien nog niet zo slecht bleek te zijn aangezien we hier Wito tegenkwamen, een andere Belgische student. Omdat het zo gezellig was besloten we nog iets te drinken op het pleintje voor het appartement van Sophia. We nodigden nog wat andere internationale studenten uit. Het werd een heel gezellige avond waar ik al een geluk deze keer wel de laatste bus naar huis gehaald heb. ;) Omdat de leerlingen van de lagere school, net zoals in België, twee weken paasvakantie hebben in plaats van één week, zoals wij hier, moest ik donderdag geen stage doen. Ik was hier stiekem wel heel erg blij om! We bleven niet zomaar op ons gat zitten, in de voormiddag maakten we een wandeling aan het meer met Simiane en Leah. Het was zo’n prachtig weer, echt zalig! Jammer genoeg zijn we hier niet op vakantie en moet er ook gewerkt worden. In de namiddag maakten Manon en ik samen met Simiane, een presentatie voor het vak ‘La créativitée et la monde de demain’. Hiervoor moesten we een (te moeilijke) Franse tekst lezen en deze voorstellen aan de rest van onze klas. Aangezien zowel Manon als ik niet Franstalig zijn, hadden de docenten ons wel de gemakkelijkste tekst gegeven. Eerlijk, daar merkte ik toch niet echt zoveel van. :p ’s Avonds dronken Manon en ik nog iets in het café van EPFL (een andere universiteit van Lausanne) samen met enkele internationale studenten die daar studeren. Het grappige was, dat daar een meisje ‘Westmalle’ aan het drinken was en dat vormt natuurlijk altijd wel een beetje een band als je zo ver weg bent van thuis. ;) Bleek dat het een Italiaans meisje is, die haar PhD hier doet en vorig jaar op Erasmus was in Leuven. :D Ze kon niet zwijgen over hoe geweldig ze België vond en hoe ze geen ander bier meer drinkt dan Belgisch bier. ;) Vrijdag was het voor Manon en mij tijd om nog eens vroeg op te staan. Om 8.15 uur werden we verwacht in ‘didactique de la musique’. Deze docent is echt super lief en bleef zelf 3 kwartier langer om ons feedback te geven op onze examentaak. ’s Avonds spraken we weer af met internationale studenten om iets te gaan drinken. We maakten het ook deze keer niet te laat want de volgende dag spraken we om 9 uur af in het treinstation om de trein te nemen naar Zürich. Eén van de internationale studenten, die ook aan UNIL studeert, woont in Zürich en gaf ons een rondleiding door deze stad. Ik denk dat deze stad tot nu toe, behalve Lausanne dan, mijn favoriete stad is in Zwitserland. Het heeft vele kerken, ook een prachtig meer, mooie universiteitsgebouwen en supergezellige caféetjes en parken. Na de 2,5 uur durende treinrit terug naar huis dronken we samen nog iets aan het meer wat bovendien ook in het donker echt prachtig is. Van hieruit kan je immers de lichtjes van Frankrijk, aan de andere kant van het meer, zien. Zondag besloten Manon en ik om nog een schoolwerkdag te houden, niks interessant om over te schrijven dus. ;) Ik ben wel voor de eerste, en ik denk ook de laatste ;) , keer hier gaan lopen. Zo vermoeiend met die bergen! Dat is wel iets anders dan lopen in het platte Sint-Lenaarts. Om ons weekend af te sluiten, testte ik samen met Manon het raclette toestelletje dat we in Zermatt kochten uit, hmmm. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 01/05/2018 - 09/05/2018 Joepie, afgelopen week was het hier ook vakantie. Omdat onze paasvakantie hier samenvalt met die van Esther en Evelien in België, was dit het ideale moment om langs te komen. Na een dag rond te lopen aan het meer van Lausanne, trokken we richting Zermatt, om daar een week van de prachtige uitzichten, de sneeuw, het goede weer en het lekkere eten te genieten. Normaal gezien zouden mama, papa, Evelien en Esther, op paasmaandag vertrekken om mij in de late namiddag op te pikken in Lausanne om dan rechtstreeks naar Zermatt door te rijden. Omdat ik mij zo thuis voel in Lausanne en Saint- Sulpice, door de vele foto’s van het meer die ik naar hen door whatsapp en het goede weer, besloten ze om zondagnamiddag al te vertrekken en een tussenstop te nemen in Frankrijk tegen de Zwitserse grens. Zo kwam het dus dat ze hier maandag al tegen 9 uur in de ochtend voor de deur stonden. Na het uitladen van een grote valies met zomerkleren en veel ‘goedkoop eten’ uit België, maakten we een wandeling langs het meer. We wandelden helemaal van Sint-Sulpice naar Lausanne en terug. Een prachtige wandeling dat ons in totaal 28.655 stappen opleverden, niet slecht! ;) Van de andere internationale studenten, die hier al zitten van september, hoorde ik dat het zalig is om aan het meer te BBQ’en. Aangezien het deze dag, als één van de eerste keren, prachtig mooi weer was, konden we dit niet aan ons voorbij laten schieten. Met een wegwerp-BBQ zijn we erin geslaagd om lekkere hamburgers en hotdogs te eten, met zicht op het prachtige meer. Tegen 4 uur begonnen we aan de ongeveer 2 uur durende rit richting Zermatt. Eens aangekomen genoten we ook daar nog eens van een lekkere maaltijd en kropen we op tijd in bed na een leuke, vermoeiende dag. De eerste dag verkenden we Täsch, het dorpje waar ons hotel lag. We liepen hier een beetje rond en waagden ons bovendien aan onze eerste sneeuwschoenwandeling. Deze keer, in tegenstelling tot de vorige keer dat ik dit gedaan had met Manon in Leysin, lukte het mij wel zeer goed. Jammer genoeg merkten we al snel dat de bewegwijzering op niks trekt en was dit dan ook meteen de eerste keer van de vele keren (lees elke wandeling die we hier gedaan hebben) dat we verkeerd liepen. De volgende dagen namen we regelmatig de trein van Zermatt helemaal tot aan de Gornergrat (3089m). Wauw, deze 20 minuten durende treinrit zou ik met alle plezier elke dag willen doen. Het uitzicht over het besneeuwde dorp, de bergen, en als kers op de taart, de Matterhorn ( 4478m), prachtig gewoon! Net een treinrit van een attractie in de Efteling. Of we namen de kabelliften naar de Matterhorn Glacier Paradise ( 3883m), waar we ook getrakteerd werden met zeer pittoreske uitzichten. We maakten elke dag een sneeuwschoenwandeling. We huurden 2 maal een slee, vooral Evelien en Esther vonden dit zeer leuk. We genoten van het samenzijn en van onze heerlijke picknicken, raclette ;), in de bergen met zicht op de Matterhorn. Je kan het al horen, deze week is voorbij gevlogen en voor ik het wist was het alweer maandag en vertrokken mama, papa, Evelien en Esther alweer huiswaarts. Vele Zwitserse groeten Elisabeth 26/03 - 01/04 Ja hoor, het is officieel, sinds deze week ben ik een inwoner van de gemeente Sint-Sulpice. Ik denk dat dat zonder internationale of nationale student te zijn bijna onmogelijk is! Als je de villa’s met als achtertuin het meer ziet en de chique auto’s die hier constant voorbij rijden, dan wordt het wel duidelijk waarom. Merci FMEL (de studentenrecidenties van Lausanne) om ons in de residentie van Saint-Sulpice te zetten, wij wonen hier heel graag. ;) Voor de rest heb ik vooral voor school gewerkt en ben ik naar school gegaan. We hebben ook eindelijk een onderzoeksvraag gevonden voor onze bachelorproef. Natuurlijk waren er vele gezellige avonden en als kers op de taart zijn we zaterdag naar Genève geweest. De week van Manon en mij begon heel vroeg. Om half 7 ’s ochtends ging onze wekker af. Het enige nadeel van wonen in Saint-Sulpice is dat dit niet Lausanne is en we dus telkens minstens een half uur onderweg zijn om ergens te geraken. Je hoort me niet klagen hoor, bij mooi weer zijn deze bus-en metroritten zeer aangenaam door het prachtige zicht op het meer en de bergen. Heel de maandagvoormiddag volgden we Art visuel. Ik vertelde jullie twee weken geleden al dat we hier toen bijna niets gedaan hadden op drie uur tijd. Ook deze keer was dit weer het geval. Het enige wat we deden was over de evaluatievormen praten binnen beeldonderwijs. Dat we ons een beetje vervelen tijdens de les, wil niet zeggen dat we het vak Art visuel niet interessant vinden. Integendeel, aangezien de Zwitsers, hier in het Kanton Vaud, het anders aanpakken als wij in Vlaanderen hebben Manon en ik besloten om ons hier wat meer in te verdiepen en onze Bachelorproef hierover te schrijven. momenteel is onze onderzoeksvraag ‘Volgens welke methode moet er aan kunsteducatie (beeld) gedaan worden volgens HEP Vaud en wat zijn de ervaringen hieromtrent binnen 5ième P.’. Voorlopig zijn we van plan om enkele lessen uit te werken volgens het model dat ze op HEP aanbieden en deze uittesten in onze stageklassen. Zowel Manon en ik staan in 5ième P, wat bij ons het 4deleerjaar is. Ik ben benieuwd wat onze en de ervaringen van de leerlingen zullen zijn. Na Art visuel was het na heel lang uitstellen voor mij echt wel de laatste kans om mijn verblijfsvergunning in Lausanne in orde te brengen. Ik had hier wat schrik voor omdat de vorige keer dat ik naar het bureau hiervoor gegaan was, de ambtenaar heel raar deed en precies niet goed wist waarmee hij bezig was. Dat vermoeden werd maandag bevestigd. Toen ik mijn situatie opnieuw uitlegde en mijn betalingsbewijs liet zijn, draaide een hele vriendelijk dame meteen met haar ogen. Die gekke meneer van vorige keer had mij 65 CHF (!!!) te veel laten betalen! Ik voelde mij dan ook ineens een beetje rijker toen ik dat geld zonder problemen terugkreeg. Aangezien ik nu ook niet meer in Lausanne, maar in Saint-Sulpice woon, schreef ik mij ook meteen uit in deze stad. Door de zever dat ik hiermee gehad had, was ik niet van plan om mij in te schrijven in Saint-Sulpice totdat Manon de dag erop opeens binnenkwam met een brief die aan mij geadresseerd was. Het was een brief van Saint-Sulpice met de boodschap dat ik zo mogelijk langs het gemeentehuis moest gaan om mij hier in te schrijven. Zogezegd, zo gedaan, ik heb mij ingeschreven in Saint-Sulpice. Verassend genoeg koste dat hier maar 10 CHF en bovendien was ook deze mevrouw super vriendelijk! Woensdag was het, zoals elke week, weer Didactiek Engels. Ook deze keer was deze docent weer zeer positief over de ideeën die Sophia, Manon en ik hadden. ’s Avonds had ik Nona uitgenodigd. Nona is een meisje uit Zürich, die hier haar Erasmus doet aan UNIL en die ik heb leren kennen op de vele Erasmusfeestjes. Het werd een gezellige avond. Donderdag mocht ik tijdens de stage eindelijk mijn spel over België spelen met de leerlingen. Dit werd zeer goed ontvangen bij zowel de leerlingen als bij juf Talissa. De leerlingen vroegen mij nog de hele dag door dingen over België en Talissa vertelde mij dat ze dat idee om een land zo voor te stellen zeker eens van mij gaat gebruiken. :D Eén van de leerlingen had zelfs een paasei geknutseld met de kleuren van de Belgische vlag, zodat ik mij op Pasen toch een beetje thuis zou voelen in Lausanne. (Mijn hart brak, ik kreeg bijna tranen in mijn ogen gewoon omdat dat zooo lief was!!). Omdat Simiane, het meisje uit Brussel, dat ons geholpen had bij de taak die we voor UNIL moesten maken, nodigden we haar ’s avonds uit om te komen eten en ook Laura kwam. Daarna waren we uitgenodigd op het appartement van Sophia. Haar ‘roommates’ hadden een feestje georganiseerd. We hebben ons hier heel goed geamuseerd! Een leuke start van het verlengde weekend want hier is Goede Vrijdag een echte feestdag en waren de hogescholen en universiteiten gesloten. Manon en ik profiteerden er vrijdag dan ook eens van om er echt een luie dag van te maken. ’s Avonds werden we uitgenodigd bij Fedele, een Italiaan. Hij had lekkere Fuccacia gemaakt. We spraken die avond ook af om de dag erop, zaterdag dus, een bezoekje te brengen aan Genève. Hier bezochten we de bekende fontein, die enorm hoog spuit, de kathedraal en Tavel House. Tavel House is een musea over de geschiedenis van Genève. Zeer interessant, gratis EN ze hadden de uitleg in het Nederlands. Dat deed deugd om nog eens een informatieve tekst te lezen waar we echt ALLES van verstonden. ;) Toch wel makkelijker dan dat Frans. :p. We sloten de dag af met een lekkere pizza in Vapiano. Vandaag, zondag en Pasen, staat er niet zoveel op de agenda. Ik denk dat ik zo meteen een wandelingetje ga maken langs het meer en daarna nog wat schoolwerk doen. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth |
Archieven |