22/05/2018 - 27/05/2018 Het einde komt in zicht wat betekent dat dus ook de examens jammer genoeg in zicht komen. Deze week werd dus een week vol werken voor school afgewisseld met gezellige avonden. Mijn vorige blogbericht eindigde met het vertrek van Annelies en Isaura. Na een twee weken goed geprofiteerd te hebben van het weer en het prachtige Zwitserland, werd het nu wel echt dringend tijd om terug voor school te werken. We bleven dan ook niet bij de pakken zitten. Omdat de terugvlucht van Annelies en Isaura al in de namiddag was, dus voor 19 uur, en wij pas na 19 uur gratis terug met de trein van Genève naar Lausanne konden, besloten we om mijn laptop mee naar Genève te nemen. Zo werkten Manon en ik ongeveer een tweetal uur in de Starbucks (omdat we er hier zeker van waren dat er WIFI zou zijn :p ). We maakten hier onze presentatie van Engels die we woensdag, de dag erna dus, gegeven hebben. Tijdens deze presentatie moesten Manon, Sophia en ik voorstellen waarover ons dossier (examentaak) zal gaan. De opdracht van deze examentaak is om 4 lessen uit te werken rond éénzelfde thema, waarbij we een authentieke Engelse bron als uitgangspunt moeten nemen. Wij kozen om te werken rond de panini-stickers en de trailer van de World Cup 2018, aangezien al onze kinderen in onze stageklassen hier zot van zijn, en hiermee te werken rond de landen en de kleuren. Dit was ook meteen de allerlaatste les didactiek Engels en dus ook de laatste keer dat we Lucy, onze docent, zouden zien. We hebben echt geluk met onze docenten hier. Lucy zei ons dat ze ons een verrijking vond in haar lessen en bedankte ons voor onze goede medewerking. Superleuk om te horen! :D Donderdag stond ik voor de voorlaatste keer om 6 uur op om naar mijn stageschool te gaan. Hier deed ik nog een beetje verder met het zingen van het Duitse liedje en werkte ik verder aan de lessen rond schaduw voor het dossier (examentaak) van Art Visuel. Op vrijdag hadden we in de ochtend de laatste les didactique de la musique. Ik had niet zoveel zin om hier naartoe te gaan aangezien onze laatste versie van ons dossier dat we doorgestuurd hadden, helemaal nog niet af was. Er waren namelijk een aantal dingen die we niet goed begrepen omdat we de laatste les afwezig waren door onze superleuke uitstap naar de spoed. ;) Gelukkig was de docent super begripvol en legde ze alles nog eens heel goed uit aan ons. We mogen zelfs een deel van onze taak nogmaals doorsturen zodat wij enzij er zeker van zijn dat we het goed begrepen hebben. Dit is het enige vak waar we, als examen, ons dossier mondeling moeten presenteren. We drukken hier ook onze bezorgdheid over uit in verband met ons ‘nog niet perfecte’ Frans (alhoewel het echt al enorm hard verbeterd is!!). Zij, op haar beurt, stelde ons een beetje gerust en vertelde dat de ‘expert’ die ons zal komen beoordelen, zelf uit Italië komt en ook begrijpt hoe moeilijk het is om zoiets in een vreemde taal te doen, oef. ;) In de namiddag besloten we om op HEP te blijven om voor onze dossiers te werken. We zetten ons, samen met Simiane op het terras, met zicht op de bergen en het meer. Ik werkte aan het dossier van art visuel, waarvan ik echt hoop dat het volgende week zal af zijn. Zowel Manon als ik hadden het wel een beetje onderschat om heel der werken in het Frans te schrijven, maar al een geluk hebben de docenten van alle vakken al gezegd dat ze hier begrip voor hebben en niet zullen quoteren op schrijf-en zinsconstructiefouten. ;) Na al dat harde werken hadden we wel wat ontspanning verdient. Zo spraken we ’s avonds af met de andere internationale studenten om te genieten van het goede weer aan het meer. Ook zaterdag werd een productieve dag, ook al begon die niet echt zoals we gepland hadden. Tegen 9 uur besloten Manon en ik om buiten te werken op EPFL (de universiteit van Lausanne). Deze is dichtbij en bovendien heb je er buiten WIFI. Het weerbericht voorspelde dan ook nog eens prachtig weer. Opeens begon het daar superhard te waaien en te regenen. Na een half uur viel ons plan dus al in duigen. :p We besloten dan maar om terug naar de studio te gaan en daar te werken voor school. Omdat vooral ik echt heel graag buiten werk voor school en het weer zondag veel beter was, besloten we om het nog eens een kans te geven. Deze keer gingen we niet naar EPFL, maar naar het appartement van Sophia aangezien zij een groot terras heeft waar we kunnen werken. Ik werkte hier verder aan mijn dossier van art visuel, dat gelukkig al goed begint op te schieten. Het is echt wel veel meer werk dan we eerst gedacht hadden. Al een geluk werken we rond hetzelfde onderwerp voor onze Bachelorproef en is het al het werk waard. ’s Avonds werden we uitgenodigd door Simiane om bij haar te eten. Zij woont dicht bij een houten toren hier in Lausanne van waarop je een overzicht hebt over heel Lausanne. Ze wilde dit graag aan ons laten zien. Ik ben blij dat zij deze toren ontdekt heeft want wauw, wat een uitzicht. Ondanks dat het redelijk helder was, was het jammer genoeg niet helder genoeg om de Mont Blancs te zien, die je normaal gezien van daaruit zou moeten kunnen bewonderen. Ik ga dus zeker proberen terug te komen als het weer nog eens helder is! We sloten de week af, met een kip uit de oven en een gezellige babbel! :) Vele Zwitserse groetjes Elisabeth
0 Reacties
Manon en ik kregen deze week bezoek van Annelies en Isaura. Annelies kwam hier donderdag toe en Isaura vrijdagavond. Het werd een gezellige week gevuld met bergwandelingen, rondleidingen in Lausanne en Genève en lekker eten! :D Na het verlengde weekend van vorige keer en omdat Annelies hier was vanaf donderdag, was het maandag, dinsdag en woensdag nodig om eens goed door te werken voor school. Maandag stond ik vroeg op om naar ‘Art Visue’l te gaan. Hier mochten we de volledige 3 uur werken aan onze examentaak. Aangezien onze profilering (bachelorproef), te maken heeft met ‘Art Visuel’, interviewde ik onze docent hierover. Hij had niet zo heel veel te zeggen, maar stond hier wel voor open, wat zeer fijn was. Tijdens de middag sprak ik af met Mathilde, het meisje waarmee ik het groepswerk maak voor ‘la créativitée et la monde de demain’. We werkten onze presentatie af, wat dus wil zeggen dat al het werk dat ik moet doen voor dit vak, ook bijna klaar is! Oef! :D Omdat ik dinsdag mijn presentatie moest geven aan UNIL, oefende ik hier maandagnamiddag nog wat op. ’s Avonds kwam Sophia langs om samen te eten. Ook dinsdagvoormiddag nam ik de tijd om mij mentaal voor te bereiden. ;) Eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet erg om presentaties te geven. Ik wist goed wat ik moest zeggen, alleen lastig dat het in het Frans was. Ik denk dat het ok gegaan is, maar dat is natuurlijk moeilijk in te schatten. 31 mei weten we onze resultaten hiervan. Woensdag stonden Manon en ik vroeg op om te werken aan onze examentaak voor didactiek muziek. Deze taak is ook bijna af. Er zijn enkel dingetjes waarbij we niet zo goed begrijpen wat we moeten doen, maar al een geluk hebben we hier nog één les van, waar we verduidelijking kunnen vragen en dan zal dat vak ook wel in orde komen! Het stomme aan deze taak is, dat de opdracht heel ongestructureerd is. We hebben hier al goed op liggen vloeken. ;) Helemaal groggy van heel de dag achter de computer te zitten, vertrokken Manon en ik naar didactiek Engels. Net zoals vorige week, waren het ook deze week presentaties van studenten die hun examentaak voorstelden. Wij kunnen hier dan feedback op geven, zodat ze het nog kunnen aanpassen/verbeteren indien nodig. Volgende week is het de beurt aan Sophia, Manon en mij. Donderdag was het weer tijd voor stage. Ik gaf dezelfde les van ‘bricolage’ als de keer ervoor, maar nu aan een ander groepje leerlingen. Bovendien zong ik met de leerlingen ook het liedje ‘I like the flowers’, maar dan in het Duits (de leerlingen krijgen hier ook Duits) dat voor grappige uitspraken zorgde. ;) Hierna nam ik de metro naar Flon, waar Annelies op mij aan het wachten was. Wat leuk om haar terug te zien! Samen met Manon haalden we pizza’s af en aten we deze op bij het meer. De volgende ochtend stonden we vroeg op. Lorens vroeg de dag ervoor of we zin hadden om te gaan wandelen. Tegen 9 uur vertrokken Annelies, Lorens en ik richting Montreux. We maakten een mooie wandeling naar Rocher de Naye. We zouden hier normaal gezien een prachtig uitzicht moeten hebben van het meer. Jammer genoeg was het bewolkt en zagen we er niet zoveel van. Hierna bezochten we nog snel Montreux voor we weer richting Lausanne vertrokken. Na deze vermoeiende dag keken we de eerste twee afleveringen van ‘13 reasons why’ en kropen daarna onder de wol. Tegen dat we wakker werden, was ook Isaura aangekomen op onze studio. Isaura is een vriendin van Manon, die ook op bezoek is geweest. We besloten om hen in de voormiddag Lausanne te laten zien. In de namiddag spraken we af met een hele hoop andere internationale studenten waaronder Sophia en Simiane om naar d’ouvertures des caves te gaan. Omdat het hier in Vaud (het canton waar Lausanne tot behoord) het eerste weekend van het wijnseizoen was, kon je voor 20 CHF een glas kopen waarmee je in alle wijncaven ‘gratis’ wijn kon proeven. Zeer gezellig en bovendien was de omgeving prachtig! Zondag besloten Annelies en ik om nog eens de bergen in te trekken voor een wandeling. Aangezien er in die 20 CHF, die we de dag ervoor betaald hadden om wijn te proeven, een treinticket bij zat om heel het weekend gratis door heel Zwitserland te reizen, spaarden Annelies ongeveer 60 CHF en ik 13 CHF uit. We trokken naar Leysin en beklommen er ‘bijna’ de Berneuse. Ik zeg bijna, want na een 2 uur wandelen begon het opeens te regenen en daar waren we niet echt op gekleed. We besloten dan maar om het veilig en verantwoordelijk te spelen en terug te draaien. :p We hadden bovendien vanuit het punt waar we geraakt waren, al een prachtig uitzicht! J ’s Avonds spraken we met een groep internationale studenten af om aan het meer iets te drinken. We (uiteraard niet ik :p ) maakten een kampvuur. Het werd een gezellige avond. Ook maandag waren Annelies en ik van plan om de trein te nemen richting de bergen om er een wandeling te maken. Het weerbericht die ochtend voorspelde spijtig genoeg onweer. We maakten daarom snel andere plannen. In plaats van een wandeling in de bergen, maakten we een wandeling langs het meer naar Morges. ’s Avonds aten we een lekkere pizza bij Chez Mario. J De volgende dag was alweer de laatste dag en omdat zowel Annelies als Isaura via Genève terug naar huis vlogen, besloten we mee naar Genève te gaan. Daar Manon hier ondertussen al 5 keer geweest is, heeft ze ons rondgeleid in de stad. Onderweg aten we overheerlijke kaasfondue en kaasraclette. Een mooie afsluiter van een superweek. Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 07/05/2018 - 13/05/2018 Joepie, ook hier in Zwitserland was het een verlengd weekend. Dat betekent dus dat ik donderdag geen stage had. HEP maakte bovendien vrijdag de brug, waardoor ik ook niet naar ‘didactique de la musique’ moest gaan. Mijn weekend begon dus woensdag en dat zorgde wel een beetje voor een vakantiegevoel. Ik maakte op drie dagen tijd, drie wandelingen en ontdekte weer nieuwe delen van Zwitserland. Maandag stonden Manon en ik vroeg op om voor school te werken. Ik schreef mijn vorige blogpost en samen werkten we nog wat verder aan onze profilering (bachelorproef). Tegen 13 uur namen we de bus richting HEP voor de les ‘La creativitée et la monde de la demain’. Hier werkte ik samen met Mathilde verder aan onze les in het kader van EDD (Education development durable) rond vleeseten. Dit verliep, al een geluk, zeer vlot en ik ben blij dat deze bijna afgerond is. Het is bovendien ook de laatste taak die ik voor dit vak moet maken om mijn credits hiervoor te behalen. :) ‘s Avonds belden we met meneer O’Neill (onze mentor van Artevelde). We vertelden over de stand van zaken i.v.m. onze profilering (bachelorproef). Voorlopig zien Manon en ik het helemaal zitten. Dinsdag stonden we weer vroeg op en werkten we opnieuw voor school. In de namiddag hadden we les aan UNIL. Zoals elke week waren het weer 3 presentaties van de andere studenten. Deze week was het de beurt aan Lara en Steffi ( onze Duitstalige zwitserse vriendinnen). Ik vond dat ze het allebei goed gedaan hebben. Omdat we in de namiddag in Flon moesten zijn, om ons busabonnement te betalen voor deze maand, besloten we om nog eens langs het café van Stacey (onze airbnb uitbaatster van de eerste maand) te gaan. Supergezellig, we praatten over van alles en nog wat en ik merkte dat ze ons bezoekje enorm apprecieerde. Ik dronk er trouwens een overheerlijke smoothie. ’s Avonds werden we (Manon, Wito en ik) door Lorens, een andere Belg uit Gent, uitgenodigd om pasta te eten. Het was gek om nog eens een hele avond Nederlands te spreken. Bovendien spraken Lorens en ik af om de volgende ochtend in het meer te zwemmen. De andere twee hadden hier niet zoveel zin in. :p Om half 11 stond ik dus aan het meer, klaar om een duik in het water te nemen! Echt lang gezwommen hebben we niet, want het water was extreem koud. Zelfs na een warme douche, voelde ik mij nog steeds onderkoeld. Voor de rest werkte ik woensdag voor school en ging ik naar didactiek Engels. Donderdag had ik geen stage en ben ik eindelijk eens een bezoekje gaan brengen aan het Olympisch museum. Iets dat ik zeker moest gedaan hebben voor ik weer naar België vertrek, aangezien Lausanne de hoofdstad is van de Olympische Spelen (de Olympische raad zetelt hier). Ook al weet ik bijna NIKS over sport en de Olympische Spelen, ik vond het zeer interessant en zeker de moeite waard om te bezoeken. ’s Avonds sprak ik af met enkele andere internationale studenten om te eten in ‘Holy Cow’. Holy Cow is een soort Zwitserse McDonald’s, maar als ik eerlijk mag zijn, vind ik de McDonald’s véél beter. Vrijdag ben ik met een hele bende Noren en Zweden, twee Nederlanders en Lorens een berg gaan beklimmen in de buurt van Genève. Op zich viel de wandeling heel goed mee, maar als ik één tip mag geven, ga NOOIT wandelen met mensen die in de bergen wonen. Volgens de wegwijzer aan het begin van de wandeling zou de klim 2,5 uur duren. Wij hebben hier 80 minuten over gedaan. Je kan al wel raden met wat voor tempo wij naar boven gewandeld zijn. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Genève. Na een half uur was het weer tijd om naar beneden te gaan. Nee hoor, die Zweden en Noren waren nog lang niet moe. Wandelen naar beneden? Waarom niet lopen? Eigenlijk vond ik het ook wel leuk om aan zo’n snel tempo te gaan! Ik voelde mij precies een ‘professional’ en ik was trots op mezelf dat ik kon volgen! ;) Omdat we ons zo dicht bij Genève bevonden, bezochten we nog heel even de stad om daarna weer richting huiswaarts te rijden. Ook zaterdag maakte ik een wandeling. Deze keer samen met Daniel en Sophia. We namen samen de trein naar Bière, een dorp op zo’n 30 minuten met de trein van Lausanne en volgden van hieruit de rivier naar Alleman. Wat een ervaring! Tijdens deze wandeling stonden we alle drie meerdere keren versteld van de prachtige natuur. Ik heb dat wel vaker hoor, maar deze keer was ik op stap met twee stadsmensen (Sophia woont in Wenen en Daniel woont in Londen) die verwonderd waren over echt ALLES wat ze zagen! Dit zorgde er ook wel voor dat ik meerdere keren bijna aan het wenen was van het lachen. Ik was precies op stap met twee kindjes die nog nooit buiten geweest waren. ;) Je hoort het al, het was heel plezant! Ik moet nu wel zeggen dat ik tijdens deze wandeling ook dingen gezien heb die ik nog nooit eerder zag. Zo wandelden we langs een meertje, waar miljoenen dikkopjes in zwommen en we werden op het einde verwend met een heerlijke onweer- en regenbui waarbij we bliksems, zoals in de tekenfilms, konden bewonderen boven de bergen. Ikea krijgt ook nog even een speciale vermelding bij deze dag, als dit gebouw er in Alleman niet geweest zou zijn, zouden we het treinstation in die onweersbui nooit gevonden hebben. ;) Bedankt baas van Ikea om de Ikea in Alleman naast het treinstation te bouwen EN om deze zo’n opvallende kleuren te geven. :p Eens aangekomen, aten we samen avondeten en keken we nog een (héle slechte) film. Die avond vroeg Lorens bovendien of ik zin had om de dag erop samen met Leandros (een Nederlander die er ook bij was in Genève) naar Randa te gaan om te wandelen. Hier kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Ik vind het echt leuk dat er hier mensen zijn die ook graag wandelen! We vertrokken tegen 9 uur met de auto in Lausanne en kwamen rond 12 uur aan in Randa. Het was echt leuk om nog eens in de Alpen te wandelen zoals we vroeger altijd met thuis deden. Na een stevige klim van 900 meter kwamen we uiteindelijk aan bij de langste hangbrug van Europa. Heel indrukwekkend, zeker een aanrader als je er eens in de buurt passeert. Na deze brug klommen we nog een beetje hoger tot aan de Europahütte die deel uitmaakt van de Europaroute. Jammer genoeg is het trekkersseizoen nog niet geopend en was de hut dicht. We namen hier een kleine pauze om daarna aan onze tocht naar beneden te beginnen. Tegen dat we beneden waren, voelden we alle drie dat er wel een mogelijkheid zou kunnen bestaan dat onze benen enorm stijf zouden aanvoelen de volgende dag. ;) Lorens had daarom het idee om langs Leukerbad, een soort spa, te passeren op de terugweg. Allemaal goed en wel, maar we hadden geen handdoeken en zwemgerief bij. Na even zoeken vonden we dat we daar het gerief konden huren en zogezegd, zo gedaan. Echt zalig, zwemmen tussen de bergen! Jammer genoeg merkten we twee uur later dat onze handdoeken opeens weg waren. We zouden dus onze 20 CHF die we betaald hadden als deposit, bovenop de 5 CHF die we moesten betalen voor de handdoeken, niet terugkrijgen. Na een beetje zielig doen, hebben we het zover gekregen dat we 45 CHF van 60 CHF teruggekregen hebben. Beter dan niks, maar we konden het toch niet laten om eens goed met onze ogen te draaien en te klagen over het systeem. ;) Tegen dat we vertrokken in Leukerbad was het al 19 uur en we moesten dan nog 2 uur rijden naar huis. We besloten om langs de kant van de weg iets te eten, want we hadden alle drie enorm veel honger. Uiteindelijk kwamen rond 22 uur, helemaal uitgeput, aan in Lausanne. Enorm moe, maar voldaan van een super week! Vele Zwitserse groetjes Elisabeth 30/04/2018 - 06/05/2018 Deze week was wat rustiger dan de andere weken. Waarom? Omdat ik mijn enkel, die alle kleuren van de regenboog kleurt en beetje bij beetje ontzwelt, moest laten rusten en niet te veel mocht belasten. Ondertussen besef ik dat misschien niet alleen mijn enkel, maar ook ik nood had aan deze adempauze. De voorbije maanden probeerde ik immers zoveel mogelijk te doen en van elke seconde te genieten. Maar soms is het niet zo slecht om het fysiek wat rustiger aan te doen. Uiteindelijk werd het een week met veel etentjes en werken voor school. Tegen het weekend werd ik het ‘lichamelijk rustiger aandoen’ wel echt beu en was mijn voet gelukkig al veel beter. Samen met Manon maakte ik twee mooie, gezellige uitstappen. Maandag begonnen Manon en ik onze dag met ‘l’art visuel’. We stonden vroeg op, want vandaag was het de dag dat we ‘musée de classe’ moesten voorstellen. Al een geluk hadden we dat al gemaakt terwijl we nog bij Stacey verbleven. Eerlijk gezegd verstond ik toen nog helemaal niks van wat onze docenten allemaal aan het zeggen waren en dacht ik dat deze taak al voor de les erop was. Foutje, het bleek pas voor deze maandag te zijn. Zoals ik al schreef, stonden we vroeg op, want wat onze docent precies het allerbelangrijkste vond aan deze opdracht, was dat alles geplastificeerd werd en dat deden we dus ’s ochtends nog op HEP. Eens aangekomen in de les, trots op onze kunstwerken, meldde de docent dat hij dit semester deze taak ging laten vallen. Joepie, al het werk voor niks! Stiekem was ik toch ook wel een beetje blij hoor, ik ben nog steeds geen fan om presentaties te geven in het Frans voor mensen die wel echt Frans spreken. :p Tijdens deze les vertelde ik aan de docent wat ik verder van plan was i.v.m. de les schaduw. Ik was een beetje onzeker over het idee, maar hij vond het super. Hopelijk krijg ik het nog allemaal goed uitgeschreven ‘en français’ en dan denk ik dat het wel zal lukken om die studiepunten te behalen. In de namiddag werkte ik nog wat verder aan deze examentaak en aan andere taken voor HEP en UNIL. Dinsdag, na de les aan UNIL, trokken Manon en ik naar de Fnac in Flon, het centrum van Lausanne, om een boek te kopen dat we nodig hebben voor onze bachelorproef. Jammer genoeg was deze niet binnen en zou het ons 40 CHF kosten om deze te bestellen. Ja, laat maar, wij kunnen nog wel even wachten tot het boek weer beschikbaar is in de bibliotheek van HEP. Omdat we toch in Flon waren, besloten we om eens langs de winkels te flaneren. Mooie kleren dit seizoen, maar ik wacht toch nog wel even tot ik terug in België ben om iets te kopen (aan minstens 10 euro/stuk minder dan. :p). Ook hierna werkte ik nog wat verder aan mijn taken voor HEP. Ik ben heel blij met hoe ze tot nu toe vorderen. Ik heb deze week ook ontdekt dat mijn laatste les op 31 mei valt en dat we daarna nog twee weken tijd hebben om onze taken af te ronden. Einde mei hoop ik klaar te zijn met alles voor HEP, zodat ik mij de laatste twee weken volledig kan focussen op de vakken die ik nog moet doen in België. Wat ik vorige week niet verteld heb, is dat ik die woensdag Erika (mijn buddy) toevallig ben tegengekomen in de toiletten van het sportcomplex van UNIL. (Waar ik trouwens enkel was om naar het toilet te gaan en niet om te sporten. :p ) We spraken vluchtig af dat ze deze dinsdag bij ons mocht komen eten. Zogezegd, zo gedaan en tegen 19 uur was Erika er voor een hele gezellige avond. Woensdag werkten Manon, Sophia en ik vanaf 11 uur aan de examentaak voor Engels. Daar we het alle drie enorm goed willen doen, we elkaar goed kennen, er dus al wat meer gezegd kan worden en we allemaal een duidelijke mening hadden, werd er nogal heftig gediscussieerd. Al een geluk konden we hier altijd mee lachen tijdens onze pauzes en uiteindelijk zijn we ook alle drie zeer tevreden over het resultaat! :D ’s Avonds aten we lekkere spaghettisaus van de dag ervoor. Veel meer spookten we niet meer uit, want alle drie vielen we bijna in slaap in ons bord. Donderdag werkte ik tijdens de stage verder aan mijn lessen over schaduw. Deze week was de opdracht om een object te maken bij een gegeven schaduw. De leerlingen waren zeer geconcentreerd en slaagden er bijna allemaal in om de schaduwen opnieuw te creëren. Om één of andere manier lukte het mij opeens super goed Frans te spreken. Ook Ermira en Talisa merkten dit op. De woorden kwamen vlot en volgens hen maakte ik bijna geen fouten! Ook de dag ervoor lukte het mij ontzettend goed tijdens een gesprek met een Zwitserse medestudente. Zij was trouwens het jaar ervoor ook op Erasmus geweest en we waren elkaar aan het vertellen over hoe lastig het is om lessen te volgen in een andere taal. Ik lachte wel even toen ze zei dat dat voor ons niet echt zo’n groot probleem moet zijn geweest aangezien ons Frans heel goed is. Dat is altijd leuk om te horen. Vrijdag stonden er geen lessen op het programma. Ik maakte de presentatie af die ik binnen twee weken moet geven voor de les Frans in UNIL. Daarna besloten we om met de bus naar de Aldi te gaan. Goed idee van ons, want al het bbq vlees stond ‘en reduction’. Dit betekent dat we deze week veel vlees kunnen eten, joepie! :D ’s Avonds stond ‘Balelec’ op het programma. Balelec is volgens Wikipedia het bekendste studentenfestival van Europa en dat wordt georganiseerd door EPFL (één van de twee universiteiten hier in Lausanne). Dat kon ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan! Het meest indrukwekkende die avond vond ik echter niet het festival zelf, maar de voordrink in “Atrium”. In dit studentenverblijf, waar Sophia woont, was er een gezellig groot feest aan de gang. Zaterdag wandelden Manon en ik naar Morges. Morges is het eerstvolgend stadje naast Lausanne, richting Genève. Het werd een mooie wandeling waar we ongeveer anderhalf uur over gedaan hebben. Eens aangekomen in Morges, wat trouwens echt een heel gezellig stadje is, beloonden we onszelf met een lekker ijsje. ’s Avonds spraken we met Lara en Laura af aan het meer om een gezelschapsspelletje te spelen en te genieten van het mooie weer. We kwamen met het plan om de volgende dag naar Creux du Van te gaan, onder de Zwitsers bekend als de Grand Canyon van Zwitserland. Zeker en vast de moeite! Na een steile klim van ongeveer een 700 meter, was het uitzicht echt adembenemend. Na deze wandeling heb ik de smaak van ‘in de bergen wandelen’ weer helemaal te pakken. Ik hoop dan ook dat er nog vele tochten gaan volgen! :D Vele Zwitserse groetjes Elisabeth |
Archieven |